 | Официальная правовая информация |
ПЕРЫЯДЫ РАЗВІЦЦЯ ГРАМАДСКІХ АДНОСІН У СФЕРЫ АХОВЫ ГРАМАДСКАГА ПАРАДКУ ПРЫ ПРАВЯДЗЕННІ МАСАВЫХ МЕРАПРЫЕМСТВАЎ НА ТЭРЫТОРЫІ БЕЛАРУСІ
КЛIМЧЭНЯ В.С.
Існуючыя віды масавых мерапрыемстваў, уключаючы сходы, мітынгі, шэсці, рэлігійныя святы, спартыўныя і іншыя спаборніцтвы, вядомы чалавецтву са старажытных часоў, аднак заканадаўча парадак іх правядзення быў замацаваны значна пазней, пры гэтым правілы паводзін і маральныя каштоўнасці складваліся на базе звычаяў, рытуалаў і традыцый.
На землях Беларусі адміністрацыйна-прававое рэгуляванне грамадскіх адносін у сферы аховы грамадскага парадку пры правядзенні масавых мерапрыемстваў развівалася паэтапна ад простых да больш дасканалых формаў пісьмовых крыніц права. Так, у дамовах Кіеўскай Русі з Візантыяй (911 г.), Смаленскага, Віцебскага і Полацкага княстваў з Рыгай, Готландскай зямлёй і нямецкімі гарадамі (1229 г.) утрымліваліся нормы адміністрацыйна-прававога і крымінальна-прававога характару, накіраваныя на забеспячэнне грамадскага парадку і бяспекі, якія ўстанаўлiвалi адказнасць за забойства чалавека, крадзеж маёмасці, прычыненне цялесных пашкоджанняў i прымяняліся да парушальнікаў, у тым ліку пры правядзенні рэлігійных святаў, кірмашоў і народных гулянняў. Ахова населеных пунктаў, жыцця і асабістай маёмасці з’яўлялася задачай самога насельніцтва, і толькі ў асаблівых абставінах дзяржавы-княствы прымалі на сябе функцыю па абароне насельніцтва і аднаўленню парушанага парадку сіламі княжацкіх дружын.