Закон Республики Беларусь от 4 января 2010 г. №105-З «О правовом положении иностранных граждан и лиц без гражданства в Республике Беларусь»

ЗАКОН РЭСПУБЛІКІ БЕЛАРУСЬ

4 студзеня 2010 г. № 105-З

Аб прававым палажэнні замежных грамадзян і асоб без грамадзянства ў Рэспубліцы Беларусь

Прыняты Палатай прадстаўнікоў 11 снежня 2009 года
Адобраны Саветам Рэспублікі 17 снежня 2009 года

Змянення і дапаўнення:

Закон Рэспублікі Беларусь ад 25 лістапада 2011 г. № 322-З (Нацыянальны рэестр прававых актаў Рэспублікі Беларусь, 2011 г., № 134, 2/1874);

Закон Рэспублікі Беларусь ад 4 студзеня 2014 г. № 103-З (Нацыянальны прававы Інтэрнэт-партал Рэспублікі Беларусь, 11.01.2014, 2/2101);

Закон Рэспублікі Беларусь ад 20 красавіка 2016 г. № 358-З (Нацыянальны прававы Інтэрнэт-партал Рэспублікі Беларусь, 22.04.2016, 2/2356);

Закон Рэспублікі Беларусь ад 20 ліпеня 2016 г. № 414-З (Нацыянальны прававы Інтэрнэт-партал Рэспублікі Беларусь, 28.07.2016, 2/2411) - унесены змяненні і дапаўненні, якія ўступілі ў сілу 29 ліпеня 2016 г., за выключэннем змяненняў і дапаўненняў, якія ўступяць у сілу 1 ліпеня 2017 г. і 1 кастрычніка 2017 г.;

Закон Рэспублікі Беларусь ад 20 ліпеня 2016 г. № 414-З (Нацыянальны прававы Інтэрнэт-партал Рэспублікі Беларусь, 28.07.2016, 2/2411) - унесены змяненні і дапаўненні, якія ўступілі ў сілу 29 ліпеня 2016 г. і 1 ліпеня 2017 г., за выключэннем змяненняў і дапаўненняў, якія ўступяць у сілу 1 кастрычніка 2017 г.;

Закон Рэспублікі Беларусь ад 20 ліпеня 2016 г. № 414-З (Нацыянальны прававы Інтэрнэт-партал Рэспублікі Беларусь, 28.07.2016, 2/2411) - унесены змяненні і дапаўненні, якія ўступілі ў сілу 29 ліпеня 2016 г., 1 ліпеня 2017 г. і 1 кастрычніка 2017 г.;

Закон Рэспублікі Беларусь ад 24 кастрычніка 2016 г. № 439-З (Нацыянальны прававы Інтэрнэт-партал Рэспублікі Беларусь, 15.11.2016, 2/2437);

Закон Рэспублікі Беларусь ад 9 студзеня 2019 г. № 168-З (Нацыянальны прававы Інтэрнэт-партал Рэспублікі Беларусь, 17.01.2019, 2/2606);

Закон Рэспублікі Беларусь ад 16 снежня 2019 г. № 267-З (Нацыянальны прававы Інтэрнэт-партал Рэспублікі Беларусь, 21.12.2019, 2/2705);

Закон Рэспублікі Беларусь ад 11 мая 2023 г. № 268-З (Нацыянальны прававы Інтэрнэт-партал Рэспублікі Беларусь, 16.05.2023, 2/2988);

Закон Рэспублікі Беларусь ад 3 красавіка 2024 г. № 363-З (Нацыянальны прававы Інтэрнэт-партал Рэспублікі Беларусь, 06.04.2024, 2/3083) - унесены змяненні і дапаўненні, якія ўступілі ў сілу 7 красавіка 2024 г., за выключэннем змяненняў і дапаўненняў, якія ўступяць у сілу 7 ліпеня 2024 г.;

Закон Рэспублікі Беларусь ад 3 красавіка 2024 г. № 363-З (Нацыянальны прававы Інтэрнэт-партал Рэспублікі Беларусь, 06.04.2024, 2/3083) - унесены змяненні і дапаўненні, якія ўступілі ў сілу 7 красавіка 2024 г. і 7 ліпеня 2024 г.

 

Сапраўдны Закон накіраваны на вызначэнне прававога палажэння замежных грамадзян і асоб без грамадзянства ў Рэспубліцы Беларусь, у тым ліку на ўстанаўленне парадку іх уезда ў Рэспубліку Беларусь, знаходжанні ў Рэспубліцы Беларусь і выезда з Рэспублікі Беларусь, а таксама на рэгуляванне іншых дачыненняў, звязаных са знаходжаннем гэтых асоб у Рэспубліцы Беларусь.

ГЛАВА 1
АГУЛЬНЫЯ ПАЛАЖЭННІ

Артыкул 1. Асноўныя тэрміны, якія выкарыстоўваюцца ў сапраўдным Законе, і іх вызначэння

Для мэт сапраўднага Закона выкарыстоўваюцца наступныя асноўныя тэрміны і іх вызначэнні:

біяметрычны від на жыхарства ў Рэспубліцы Беларусь замежнага грамадзяніна – дакумент, які сведчыць асоба замежнага грамадзяніна на тэрыторыі Рэспублікі Беларусь і які пацвярджае атрыманне ім дазволу на пастаяннае пражыванне ў Рэспубліцы Беларусь (далей – дазвол на пастаяннае пражыванне);

біяметрычны від на жыхарства ў Рэспубліцы Беларусь асобы без грамадзянства – дакумент, які сведчыць асоба асобы без грамадзянства на тэрыторыі Рэспублікі Беларусь і які пацвярджае атрыманне ім дазволу на пастаяннае пражыванне;

блізкія сваякі – бацькі, усынавіцелі (удочерители), дзеці, у тым ліку ўсыноўленыя (удачароныя), родныя браты і сёстры, бабка, дзед, унукі;

від на жыхарства ў Рэспубліцы Беларусь (далей – від на жыхарства) – дакумент, які сведчыць асоба замежнага грамадзяніна, асобы без грамадзянства (далей, калі іншае не вызначана сапраўдным Законам, – іншаземец) на тэрыторыі Рэспублікі Беларусь і які пацвярджае атрыманне іншаземцам дазволу на пастаяннае пражыванне;

віза Рэспублікі Беларусь (далей – віза) – дазвол, які дае іншаземцу права на перасячэнне Дзяржаўнай мяжы Рэспублікі Беларусь (далей – Дзяржаўная мяжа) у мэтах уезда ў Рэспубліку Беларусь і (або) выезда з Рэспублікі Беларусь, знаходжанні ў Рэспубліцы Беларусь або транзітнага праезду (транзіту) праз тэрыторыю Рэспублікі Беларусь на працягу тэрміну, прызначанага ў гэтым дазволе, і аформленае ў парадку, устаноўленым заканадаўствам;

іншаземец, які часова знаходзіцца ў Рэспубліцы Беларусь – асоба, якая прыбыла ў Рэспубліку Беларусь на тэрмін не болей дзевяноста сутак у каляндарным годзе на падставе візы або ў парадку, які не патрабуе атрымання візы, і не маючае дазволу на часовае пражыванне ў Рэспубліцы Беларусь (далей – дазвол на часовае пражыванне) або дазволу на пастаяннае пражыванне, калі іншае не вызначана сапраўдным Законам і міжнароднымі дагаворамі Рэспублікі Беларусь;

іншаземец, які часова пражывае ў Рэспубліцы Беларусь – асоба, якая атрымала ў парадку, устаноўленым заканадаўчымі актамі, дазвол на часовае пражыванне;

высылка з Рэспублікі Беларусь (далей – высылка) – выдварэнне іншаземца за граніцы Рэспублікі Беларусь у адпаведнасці з сапраўдным Законам;

дакумент для выезда за мяжу – сапраўдны пашпарт або іншы дакумент, яго які замяняе, прызначаны для выезда за мяжу і выдадзены адпаведным органам дзяржавы грамадзянскай прыналежнасці або звычайнага месца жыхарства іншаземца або міжнароднай арганізацыяй;

іміграцыйная квота – гранічная штогадовая норма прыёму іншаземцаў на пастаяннае пражыванне ў Рэспубліку Беларусь;

замежны грамадзянін – асоба, якая не з'яўляецца грамадзянінам Рэспублікі Беларусь і якая мае доказу сваёй прыналежнасці да грамадзянства (падданства) (далей, калі іншае не вызначана сапраўдным Законам, – грамадзянства) другой дзяржавы;

асоба без грамадзянства – асоба, якая не з'яўляецца грамадзянінам Рэспублікі Беларусь і якая не мае доказаў сваёй прыналежнасці да грамадзянства другой дзяржавы;

міграцыйны кантроль – кантроль за законнасцю ўезда ў Рэспубліку Беларусь, знаходжанні ў Рэспубліцы Беларусь, выезда з Рэспублікі Беларусь і транзітнага праезду (транзіту) праз тэрыторыю Рэспублікі Беларусь іншаземцаў;

органы рэгістрацыі якія часова знаходзяцца ў Рэспубліцы Беларусь іншаземцаў (далей – органы рэгістрацыі) – Міністэрства замежных спраў, падраздзялення па грамадзянстве і міграцыі тэрытарыяльных органаў унутраных спраў Рэспублікі Беларусь (далей – падраздзялення па грамадзянству і міграцыі);

іншаземец, які пастаянна пражывае ў Рэспубліцы Беларусь – асоба, якая атрымала ў парадку, устаноўленым заканадаўчымі актамі і пастановамі Савета Міністраў Рэспублікі Беларусь, дазвол на пастаяннае пражыванне і від на жыхарства, біяметрычны від на жыхарства ў Рэспубліцы Беларусь замежнага грамадзяніна або біяметрычны від на жыхарства ў Рэспубліцы Беларусь асобы без грамадзянства (далей – біяметрычны від на жыхарства);

дазвол на часовае пражыванне – рашэнне падраздзялення па грамадзянстве і міграцыі, права, якое дае іншаземцу на часовае пражыванне ў Рэспубліцы Беларусь на працягу тэрміну, устаноўленага сапраўдным Законам;

дазвол на пастаяннае пражыванне – рашэнне падраздзялення па грамадзянстве і міграцыі, права, якое дае іншаземцу на пастаяннае пражыванне ў Рэспубліцы Беларусь;

рэгістрацыя іншаземца, які часова знаходзіцца ў Рэспубліцы Беларусь – фіксацыя ў вызначаным парадку органамі рэгістрацыі звестак аб месцы і тэрміне часовага знаходжання іншаземца ў Рэспубліцы Беларусь;

транзітны праезд (транзіт) іншаземца праз тэрыторыю Рэспублікі Беларусь – уезд іншаземца ў Рэспубліку Беларусь з адной дзяржавы, рух па вызначаным маршруце праз тэрыторыю Рэспублікі Беларусь і выезд іншаземца з Рэспублікі Беларусь у другую дзяржаву;

члены сям'і іншаземца – муж (жонка); дзеці, у тым ліку ўсыноўленыя (удачароныя), якія не дасягнулі васемнаццаці гадоў, за выключэннем таго, якое набылі дзеяздольнасць у поўным аб'ёме ў адпаведнасці з заканадаўствам; дзеці, у тым ліку ўсыноўленыя (удачароныя), старэйшым васемнаццаці гадоў, якія з'яўляюцца непрацаздольнымі*, якія не складаюцца ў шлюбе, якія знаходзяцца на ўтрыманні іншаземца; непрацаздольныя бацькі і ўсынавіцелі (удочерители)**, якія знаходзяцца на ўтрыманні іншаземца.

______________________________

* Для мэт сапраўднага Закона пад непрацаздольнымі дзецьмі разумеюцца:

інваліды I або II групы;

навучэнцы, якія атрымліваюць агульная сярэдняя, спецыяльная адукацыя, а якія таксама атрымліваюць упершыню ў дзённай форме атрымання адукацыі прафесіянальна-тэхнічная, сярэдняя спецыяльная, вышэйшая адукацыя.

** Для мэт сапраўднага Закона пад непрацаздольнымі бацькамі і ўсынавіцелямі (удочерителями) разумеюцца:

інваліды I або II групы незалежна ад узросту;

асобы, якія дасягнулі агульнаўстаноўленага пенсійнага ўзросту.

Артыкул 2. Грамадзянства замежных грамадзян, якія маюць множнае грамадзянства

Замежныя грамадзяне, якія маюць грамадзянства двух і болей дзяржаў, лічацца ў Рэспубліцы Беларусь грамадзянамі той дзяржавы, па дакументах для выезда за мяжу якога яны ўехалі ў Рэспубліку Беларусь.

Артыкул 3. Заканадаўства аб прававым палажэнні іншаземцаў у Рэспубліцы Беларусь

Заканадаўства аб прававым палажэнні іншаземцаў у Рэспубліцы Беларусь грунтуецца на Канстытуцыі Рэспублікі Беларусь і складаецца з сапраўдным Законам і іншымі актамі заканадаўства.

Артыкул 3¹. Дзеянне норм міжнароднага права ў сферы прававога палажэння іншаземцаў у Рэспубліцы Беларусь

Рэспубліка Беларусь прызнае прыярытэт агульнапрызнаных прынцыпаў міжнароднага права і забяспечвае адпаведнасць ім заканадаўства аб прававым палажэнні іншаземцаў у Рэспубліцы Беларусь.

Калі міжнародным дагаворам Рэспублікі Беларусь вызначаны іншыя правіла, чым тыя, якія ўтрымліваюцца ў сапраўдным Законе, то прымяняюцца правілы міжнароднага дагавора.

Артыкул 4. Асновы прававога палажэння іншаземцаў у Рэспубліцы Беларусь

Іншаземцы на тэрыторыі Рэспублікі Беларусь карыстаюцца правамі і свабодамі і выконваюць абавязкі нароўні з грамадзянамі Рэспублікі Беларусь, калі іншае не вызначана Канстытуцыяй Рэспублікі Беларусь, сапраўдным Законам, іншымі заканадаўчымі актамі і міжнароднымі дагаворамі Рэспублікі Беларусь.

Асаблівасці прававога палажэння іншаземцаў, якія хадайнічаюць аб даванні статусу бежанца, дадатковай абароны або сховішча ў Рэспубліцы Беларусь, а таксама іншаземцаў, якім дадзены статус бежанца, дадатковая абарона, сховішча або часовая абарона ў Рэспубліцы Беларусь, рэгулююцца спецыяльнымі заканадаўчымі актамі.

Іншаземцы, асуджаныя ў Рэспубліцы Беларусь за здзяйсненне злачынства, карыстаюцца правамі і выконваюць абавязкі, устаноўленыя заканадаўствам аб прававым палажэнні іншаземцаў у Рэспубліцы Беларусь і міжнароднымі дагаворамі Рэспублікі Беларусь, з абмежаваннямі, прадугледжанымі сапраўдным Законам і іншымі заканадаўчымі актамі.

У выпадку, калі другая дзяржава абмяжоўвае або парушае агульнапрызнаныя нормы прававога палажэння замежных грамадзян у дачыненні грамадзян Рэспублікі Беларусь, у Рэспубліцы Беларусь могуць быць вызначаны ў адказ абмежаванні ў дачыненні праў і свабод грамадзян (падданых) гэтае дзяржавы. Такія абмежаванні ў выпадку іх устанаўлення не распаўсюджваюцца на іншаземцаў, прызначаных у частцы другой сапраўднага артыкула.

Артыкул 5. Адказнасць за парушэнне заканадаўства аб прававым палажэнні іншаземцаў у Рэспубліцы Беларусь

Асобы, вінаватыя ў парушэнні заканадаўства аб прававым палажэнні іншаземцаў у Рэспубліцы Беларусь, нясуць адказнасць у адпаведнасці з заканадаўчымі актамі.

Артыкул 6. Фінансаванне і матэрыяльна-тэхнічнае забеспячэнне мерапрыемстваў, вызначаных сапраўдным Законам

Фінансаванне і матэрыяльна-тэхнічнае забеспячэнне мерапрыемстваў, вызначаных сапраўдным Законам, праводзяцца за кошт сродкаў рэспубліканскага бюджэту, прадугледжаных на змест адпаведных рэспубліканскіх органаў дзяржаўнага кіравання Рэспублікі Беларусь, і іншых крыніц у адпаведнасці з заканадаўствам.

ГЛАВА 2
ПРАВЫ, СВАБОДЫ, АБАВЯЗКІ І АДКАЗНАСЦЬ ІНШАЗЕМЦАЎ У РЭСПУБЛІЦЫ БЕЛАРУСЬ

Артыкул 7. Асабістыя правы і свабоды

Іншаземцам у Рэспубліцы Беларусь у адпаведнасці з Канстытуцыяй Рэспублікі Беларусь і іншымі заканадаўчымі актамі гарантуюцца недатыкальнасць асобы і жыллё, другія асабістыя правы і свабоды.

Артыкул 8. Перасоўванне і выбар месца знаходжання (месцы жыхарства) у граніцах тэрыторыі Рэспублікі Беларусь

Іншаземцы маюць права свабодна перасоўвацца і выбіраць месца знаходжання (месца жыхарства) у граніцах тэрыторыі Рэспублікі Беларусь у адпаведнасці з сапраўдным Законам і іншымі актамі заканадаўства.

Парадак перасоўвання іншаземцаў і выбар імі месца знаходжання (месцы жыхарства) у граніцах тэрыторыі Рэспублікі Беларусь вызначаюцца сапраўдным Законам і Правіламі знаходжання замежных грамадзян і асоб без грамадзянства ў Рэспубліцы Беларусь, зацвярджаемымі Саветам Міністраў Рэспублікі Беларусь (далей – Правілы знаходжання).

Іншаземцы могуць свабодна перасоўвацца па тэрыторыі Рэспублікі Беларусь, за выключэннем месцаў, для наведвання якіх патрабуецца спецыяльны дазвол, які выдаецца ўпаўнаважанымі дзяржаўнымі органамі або іншымі арганізацыямі Рэспублікі Беларусь, і аб'ектаў, для ўезда на тэрыторыю якіх і знаходжанні на ёй патрабуецца спецыяльны дазвол, які выдаецца адміністрацыямі гэтых аб'ектаў.

Пералік месцаў, для наведвання якіх іншаземцам патрабуецца спецыяльны дазвол, і аб'ектаў, для ўезда на тэрыторыю якіх і знаходжанні на ёй іншаземцам патрабуецца спецыяльны дазвол, а таксама дзяржаўных органаў і іншых арганізацый Рэспублікі Беларусь, упаўнаважаных выдаваць такія дазволы, вызначаецца Саветам Міністраў Рэспублікі Беларусь.

Асаблівасці перасоўвання іншаземцаў, якія ўехалі ў Рэспубліку Беларусь на падставе дакумента, вызначанага міжнародным дагаворам Рэспублікі Беларусь, рэгулюючым парадак узаемных паездак жыхароў памежных тэрыторый (далей – дазвол на памежны рух), ставяцца міжнароднымі дагаворамі Рэспублікі Беларусь.

Артыкул 9. Удзел у палітычных партыях і іншых грамадскіх аб'яднаннях

Іншаземцы могуць уступаць у прафесійныя саюзы і іншыя грамадскія аб'яднанні, створаныя і якія дзеюць на тэрыторыі Рэспублікі Беларусь, калі гэта прадугледжана іх статутамі.

Іншаземцы не могуць быць членамі палітычных партый, створаных і якія дзеюць на тэрыторыі Рэспублікі Беларусь.

Артыкул 10. Сацыяльна-эканамічныя правы

якія Пастаянна пражываюць у Рэспубліцы Беларусь іншаземцы маюць усе сацыяльна-эканамічныя правы, якімі карыстаюцца грамадзяне Рэспублікі Беларусь, уключаючы права на сацыяльную абарону.

Сацыяльна-эканамічныя правы іншаземцаў, якія часова знаходзяцца і якія часова пражываюць у Рэспубліцы Беларусь, вызначаюцца заканадаўчымі актамі і міжнароднымі дагаворамі Рэспублікі Беларусь.

Артыкул 11. Ажыццяўленне працоўнай, прадпрымальніцкага і іншага дзейнасці ў Рэспубліцы Беларусь

Іншаземцы, якія пастаянна пражываюць у Рэспубліцы Беларусь маюць права займацца працоўнай і прадпрымальніцкай дзейнасцю нароўні з грамадзянамі Рэспублікі Беларусь у парадку, устаноўленым заканадаўчымі актамі, з улікам абмежаванняў, прадугледжаных артыкуламі 19 і 20 сапраўднага Закона.

Парадак занятку працоўнай дзейнасцю іншаземцамі, якія часова знаходзяцца і якія часова пражываюць у Рэспубліцы Беларусь, вызначаецца спецыяльнымі заканадаўчымі актамі.

Іншаземцы, якія часова знаходзяцца і якія часова пражываюць у Рэспубліцы Беларусь, не мець права ажыццяўляць у Рэспубліцы Беларусь прадпрымальніцкую дзейнасць без адукацыі юрыдычнай асобы, калі іншае не вызначана заканадаўчымі актамі і міжнароднымі дагаворамі Рэспублікі Беларусь.

Іншаземцы, якія часова знаходзяцца і якія часова пражываюць у Рэспубліцы Беларусь, мець права ажыццяўляць разавую рэалізацыю тавараў на рынках і (або) у іншых устаноўленых мясцовымі выканаўчымі і распарадчымі органамі месцах па спецыяльных дазволах. Форма спецыяльнага дазволу зацвярджаецца Міністэрствам унутраных спраў.

Дзяржаўныя органы Рэспублікі Беларусь, у якія іншаземец можа звярнуцца за выдачай спецыяльнага дазволу, прызначанага ў часткі чацвёртага сапраўднага артыкула, дакументы, неабходныя для яго выдачы, тэрмін дзеяння такога дазволу, а таксама памер платы, якая збіраецца за яго выдачу, вызначаюцца заканадаўчымі актамі.

Парадак арганізацыі работы па выдачы спецыяльных дазволаў, прызначаных у частцы чацвёртага сапраўднага артыкула, і ўнясення ў іх запісаў аб даце ажыццяўлення разавай рэалізацыі тавараў на рынках і (або) у іншых устаноўленых мясцовымі выканаўчымі і распарадчымі органамі месцах вызначаецца Міністэрствам унутраных спраў па ўзгадненні з Міністэрствам антыманапольнага рэгулявання і гандлю.

Іншая дзейнасць ажыццяўляецца іншаземцамі ў парадку, устаноўленым заканадаўствам.

Артыкул 12. Маёмасныя і асабістыя немаёмасныя правы

Іншаземцы ў Рэспубліцы Беларусь могуць мець ва ўласнасці маёмасць, атрымліваць у спадчыну або завяшчаць яго, карыстацца іншымі маёмаснымі і асабістымі немаёмаснымі правамі ў парадку, устаноўленым заканадаўствам і міжнароднымі дагаворамі Рэспублікі Беларусь.

Артыкул 13. Права на даступнае медыцынскае абслугоўванне

Іншаземцы, якія пастаянна пражываюць у Рэспубліцы Беларусь, маюць права на даступнае медыцынскае абслугоўванне нароўні з грамадзянамі Рэспублікі Беларусь, у тым ліку на атрыманне бясплатнай медыцынскай дапамогі за кошт дзяржаўных сродкаў на падставе дзяржаўных мінімальных сацыяльных стандартаў у галіне ахове здароўя ў дзяржаўных установах аховы здароўя, калі іншае не вызначана заканадаўчымі актамі і міжнароднымі дагаворамі Рэспублікі Беларусь.

Іншаземцы, якія часова знаходзяцца і якія часова пражываюць у Рэспубліцы Беларусь, маюць права на даступнае медыцынскае абслугоўванне за кошт уласных сродкаў, сродкаў юрыдычных асоб і іншых крыніц, не забароненых заканадаўствам, калі іншае не вызначана заканадаўчымі актамі і міжнароднымі дагаворамі Рэспублікі Беларусь.

Парадак і ўмовы правядзення абавязковага медыцынскага страхавання іншаземцаў, якія часова знаходзяцца і якія часова пражываюць у Рэспубліцы Беларусь, вызначаюцца заканадаўчымі актамі.

Іншаземцы, затрыманыя ў Рэспубліцы Беларусь за парушэнне заканадаўства аб прававым палажэнні іншаземцаў у Рэспубліцы Беларусь, маюць права на аказанне медыцынскай дапамогі ў парадку і на ўмовах, вызначаных заканадаўствам і міжнароднымі дагаворамі Рэспублікі Беларусь. Парадак і ўмовы давання медыцынскай дапамогі, а таксама пералік медыцынскіх паслуг, якія даюцца прызначаным іншаземцам на бязвыплатнай аснове, вызначаюцца Саветам Міністраў Рэспублікі Беларусь.

Артыкул 14. Права на адукацыю

Іншаземцы, якія пастаянна пражываюць у Рэспубліцы Беларусь, а таксама іншаземцы, якія самі або іх сваякі па прамой узыходнай лініі нарадзіліся або пражывалі на тэрыторыі сучаснай Рэспублікі Беларусь, якія пастаянна пражываюць на тэрыторыі замежных дзяржаў, маюць роўнае з грамадзянамі Рэспублікі Беларусь права на адукацыю, калі іншую не вызначана заканадаўчымі актамі і міжнароднымі дагаворамі Рэспублікі Беларусь.

Іншаземцы, якія пастаянна пражываюць за граніцамі Рэспублікі Беларусь, маюць права на атрыманне адукацыі ў Рэспубліцы Беларусь у адпаведнасці з міжнароднымі дагаворамі Рэспублікі Беларусь, дагаворамі, якія заключаюцца паміж установай адукацыі Рэспублікі Беларусь, іншай арганізацыяй сістэмы адукацыі Рэспублікі Беларусь і замежнай арганізацыяй, міжнароднай арганізацыяй, іншаземцамі, якія пастаянна пражываюць за граніцамі Рэспублікі Беларусь, калі іншае не вызначана часткай трэцяга сапраўднага артыкула і Кодэксам Рэспублікі Беларусь аб адукацыі.

Непаўналетнія іншаземцы, якія часова пражываюць у Рэспубліцы Беларусь маюць права на дашкольную, агульную сярэднюю і спецыяльную адукацыю нароўні з непаўналетнімі грамадзянамі Рэспублікі Беларусь.

Артыкул 15. Права на захаванне нацыянальнай культуры і павагу нацыянальнай годнасці

Іншаземцы ў Рэспубліцы Беларусь маюць права на захаванне і развіццё свайго нацыянальнай мовы і культуры, прытрымліванне нацыянальных традыцый і звычаяў у адпаведнасці з заканадаўствам.

Знявага нацыянальнай годнасці іншаземцаў вабіць адказнасць у адпаведнасці з заканадаўчымі актамі.

Артыкул 16. Абарона праў і свабод

Іншаземцы ў Рэспубліцы Беларусь карыстаюцца ўсімі сродкамі прававой абароны праў і свабод асобы, прадугледжанымі заканадаўствам.

Артыкул 17. Інфармаванне іншаземцаў, дыпламатычных прадстаўніцтваў і консульскіх устаноў замежных дзяржаў

Затрыманыя або зняволеныя пад варту, дамашні арышт іншаземцы без прамаруджання павінны быць праінфармаваны органам, якое затрымала або якое прымяніла меру стрымання ў выглядзе заключэння пад варту, дамашняга арышту, на зразумелай ім мове аб прычынах іх затрымання або прымянення да іх меры стрымання ў выглядзе заключэння пад варту, дамашняга арышту і правах, якія яны маюць у адпаведнасці з заканадаўствам.

Орган, які затрымаў іншаземца або які прымяніў да яго меру стрымання ў выглядзе заключэння пад варту, дамашняга арышту, па патрабаванні іншаземца, калі іншае не вызначана заканадаўчымі актамі і міжнароднымі дагаворамі Рэспублікі Беларусь, а таксама орган, які атрымаў інфармацыю аб смерці іншаземца, няшчасным выпадку і другіх станах, якія прадстаўляюць пагрозу яго жыцця, не пазней адных сутак з моманту затрымання іншаземца або прымянення да яго меры стрымання ў выглядзе заключэння пад варту, дамашняга арышту, атрымання інфармацыі аб смерці іншаземца, няшчасным выпадку і другіх станах, якія прадстаўляюць пагрозу яго жыцця, паведамляюць аб гэтым у Міністэрства замежных спраў для паведамлення дыпламатычнага прадстаўніцтва або консульскай установы дзяржавы грамадзянскай прыналежнасці або звычайнага месца жыхарства такога іншаземца.

Парадак інфармавання Міністэрства замежных спраў аб затрыманні іншаземца або прымяненні да яго меры стрымання ў выглядзе заключэння пад варту, дамашняга арышту, аб смерці іншаземца, няшчасным выпадку і другіх станах, якія прадстаўляюць пагрозу яго жыцця, вызначаецца Саветам Міністраў Рэспублікі Беларусь.

Іншаземцы інфармуюцца аб прынятых у дачыненні іх рашэннях, звязаных з выкананнем сапраўднага Закона, у парадку, устаноўленым сапраўдным Законам і іншымі актамі заканадаўства.

Артыкул 17¹. Абставіны, пры якіх іншаземцы не могуць быць выдвараны за граніцы Рэспублікі Беларусь

Іншаземцы не могуць быць выдвараны за граніцы Рэспублікі Беларусь у замежную дзяржаву, дзе іх жыццю або свабодзе пагражае небяспеку з прычыны іх расы, веравызнання, грамадзянства, нацыянальнай прыналежнасці, прыналежнасці да пэўнай сацыяльнай групы або палітычных перакананняў, або замежную дзяржаву, дзе ім пагражае смяротнае пакаранне смерцю або існуе пагроза іх жыцця па прычыне насілля ва ўмовах узброенага канфлікту міжнароднага або неміжнароднага характару.

Іншаземцы не могуць быць выдвараны за граніцы Рэспублікі Беларусь у замежную дзяржаву, дзе ім пагражаюць катаванні.

Палажэнні, якія ўтрымліваюцца ў частцы першага сапраўднага артыкула, не распаўсюджваюцца на іншаземцаў, якія ствараюць пагрозу нацыянальнай бяспекі Рэспублікі Беларусь або асуджаны за здзяйсненне злачынства, аднесенага Крымінальным кодэксам Рэспублікі Беларусь да катэгорыі адмыслова цяжкіх.

Артыкул 18. Абмежаванне праў і свабод

Абмежавання праў і свабод іншаземцаў могуць ставіцца толькі ў выпадках, прадугледжаных сапраўдным Законам і іншымі заканадаўчымі актамі, у інтарэсах нацыянальнай бяспекі Рэспублікі Беларусь, грамадскага парадку, абароны маральнасці, здароўя насельніцтва, праў і свабод грамадзян Рэспублікі Беларусь і другіх асоб.

Артыкул 19. Абмежаванне ўдзелу ў выбарах і рэферэндумах

Іншаземцы не могуць выбіраць і быць выбранымі ў выбарныя дзяржаўныя органы Рэспублікі Беларусь, а таксама прымаць удзел у рэферэндумах.

Артыкул 20. Абмежаванне на занятак пэўных пасад

Іншаземцы не могуць займаць пасады, прызначэнне на якіх у адпаведнасці з заканадаўствам звязана з прыналежнасцю да грамадзянства Рэспублікі Беларусь.

Артыкул 21. Выкананне воінскага абавязку

Іншаземцы, якія знаходзяцца ў Рэспубліцы Беларусь, не выконваюць воінскага абавязку.

Артыкул 22. Прытрымліванне заканадаўствы, павага дзяржаўных сімвалаў Рэспублікі Беларусь і яе нацыянальных традыцый

Іншаземцы, якія знаходзяцца ў Рэспубліцы Беларусь, абавязаны выконваць Канстытуцыю Рэспублікі Беларусь і іншыя акты заканадаўства, паважаць дзяржаўныя сімвалы Рэспублікі Беларусь і яе нацыянальныя традыцыі.

Артыкул 23. Абавязак рэгістрацыі

Іншаземцы, якія часова знаходзяцца ў Рэспубліцы Беларусь абавязаны зарэгістравацца ў органах рэгістрацыі ў парадку, устаноўленым сапраўдным Законам, іншымі заканадаўчымі актамі і Правіламі знаходжання, калі іншае не вызначана сапраўдным Законам або міжнароднымі дагаворамі Рэспублікі Беларусь.

Іншаземцы, якія пастаянна пражываюць у Рэспубліцы Беларусь абавязаны рэгістравацца ў Рэспубліцы Беларусь па месцы жыхарства і месцы знаходжання ў парадку, устаноўленым сапраўдным Законам і іншымі заканадаўчымі актамі.

Артыкул 24. Абавязак пакрыцця выдаткаў па ўтрыманні дзяцей

Іншаземцы, якія часова знаходзяцца і часовае або пастаянна пражываючыя ў Рэспубліцы Беларусь, абавязаны кампенсаваць расходы, затрачаныя Рэспублікай Беларусь на змест іх дзяцей, якія знаходзяцца на дзяржаўным забеспячэнні, у выпадках і парадку, устаноўленых заканадаўчымі актамі.

Артыкул 25. Абавязак выезда з Рэспублікі Беларусь

У выпадку адсутнасці законных падстаў для далейшага знаходжання ў Рэспубліцы Беларусь іншаземцы абавязаны выехаць з Рэспублікі Беларусь да заканчэння тэрміну часовага знаходжання або часовага пражывання або ў іншыя тэрміны, прадугледжаныя сапраўдным Законам.

Артыкул 26. Адказнасць іншаземцаў

Іншаземцы, якія ўчынілі на тэрыторыі Рэспублікі Беларусь злачынствы, адміністрацыйныя і іншыя правапарушэнні, нясуць адказнасць у адпаведнасці з заканадаўчымі актамі.

ГЛАВА 3
УЕЗД У РЭСПУБЛІКУ БЕЛАРУСЬ, ВЫЕЗД З РЭСПУБЛІКІ БЕЛАРУСЬ, ТРАНЗІТНЫ ПРАЕЗД (ТРАНЗІТ) ПРАЗ ТЭРЫТОРЫЮ РЭСПУБЛІКІ БЕЛАРУСЬ ІНШАЗЕМЦАЎ

Артыкул 27. Парадак уезда ў Рэспубліку Беларусь, выезда з Рэспублікі Беларусь, транзітнага праезду (транзіту) праз тэрыторыю Рэспублікі Беларусь іншаземцаў

Іншаземцы, якія не маюць сапраўднага віду на жыхарства, біяметрычнага віду на жыхарства, уязджаюць у Рэспубліку Беларусь, выязджаюць з Рэспублікі Беларусь і ажыццяўляюць транзітны праезд (транзіт) праз тэрыторыю Рэспублікі Беларусь па дакуменце для выезда за мяжу пры наяўнасці візы, калі іншае не вызначана сапраўдным Законам, іншымі заканадаўчымі актамі і міжнароднымі дагаворамі Рэспублікі Беларусь.

Іншаземцы, якія маюць сапраўдны від на жыхарства, біяметрычны від на жыхарства, уязджаюць у Рэспубліку Беларусь і выязджаюць з Рэспублікі Беларусь па дакуменце для выезда за мяжу.

Іншаземцы, якія прыбылі ў пункт пропуска праз Дзяржаўную мяжу для выезда з Рэспублікі Беларусь, у выпадку адсутнасці ў іх візы або ў выпадку, калі тэрмін дзеяння візы скончыўся, выязджаюць з Рэспублікі Беларусь па дакуменце для выезда за мяжу пасля прыцягнення да адміністрацыйнай адказнасці за парушэнне правіл знаходжання ў Рэспубліцы Беларусь, а таксама правіл транзітнага праезду (транзіту) праз тэрыторыю Рэспублікі Беларусь у адпаведнасці з заканадаўчымі актамі, калі іншае не вызначана сапраўдным Законам, іншымі заканадаўчымі актамі і міжнароднымі дагаворамі Рэспублікі Беларусь.

Прэзідэнт Рэспублікі Беларусь мець права ставіць бязвізавы парадак уезда ў Рэспубліку Беларусь іншаземцаў, якія не маюць сапраўднага віду на жыхарства, біяметрычнага віду на жыхарства, іх выезда з Рэспублікі Беларусь і транзітнага праезду (транзіту) праз тэрыторыю Рэспублікі Беларусь.

Артыкул 28. Візы

Візы выдаюцца іншаземцам дыпламатычнымі прадстаўніцтвамі або консульскімі ўстановамі Рэспублікі Беларусь, Міністэрствам замежных спраў, падраздзяленнямі па грамадзянстве і міграцыі, органамі пагранічнай службы Рэспублікі Беларусь (далей – органы пагранічнай службы), калі іншае не вызначана заканадаўчымі актамі.

Віды віз і парадак іх выдачы вызначаюцца Саветам Міністраў Рэспублікі Беларусь.

Артыкул 29. Выключана.

Артыкул 30. Адмова ў выдачы візы для ўезда ў Рэспубліку Беларусь або ва ўездзе ў Рэспубліку Беларусь

Іншаземцу можа адмоўлена ў выдачы візы для ўезда ў Рэспубліку Беларусь або ва ўездзе ў Рэспубліку Беларусь, калі:

іншаземец у пункце пропуска праз Дзяржаўную мяжу парушыў правілы перасячэння Дзяржаўнай мяжы, мытныя правілы, – да ліквідацыі парушэння;

тэрмін дзеяння дакумента для выезда за мяжу не перавышае дзевяноста сутак да дня выезда, які маецца быць іншаземца з Рэспублікі Беларусь;

іншаземец асуджаны ў Рэспубліцы Беларусь або другой дзяржаве за здзяйсненне наўмыснага злачынства, якое прызнаецца гэтакім у адпаведнасці з Крымінальным кодэксам Рэспублікі Беларусь, і судзімасць не знята або не пагашана;

іншаземец падчас свайго знаходжання ў Рэспубліцы Беларусь неаднаразова (пяць і болей раз) на працягу аднаго каляндарнага года падвяргаўся адміністрацыйным спагнанням і не скончыўся тэрмін, па заканчэнні якога ён лічыцца якія не падвяргаліся адміністрацыйным спагнанні;

іншаземец, падвергнуты падчас свайго знаходжання ў Рэспубліцы Беларусь адміністрацыйнаму спагнанню ў выглядзе штрафу, не заплаціў яго ў тэрмін, устаноўлены заканадаўчымі актамі для выканання пастановы аб накладанні адміністрацыйнага спагнання ў выглядзе штрафу, – да выканання пастановы аб накладанні адміністрацыйнага спагнання ў выглядзе штрафу, за выключэннем выпадку дазволу гэтаму іншаземцу аднакратнага ўезда ў Рэспубліку Беларусь у адпаведнасці з часткай дзевятага сапраўднага артыкула;

іншаземец не можа пацвердзіць наяўнасць сродкаў, неабходных для пакрыцця расходаў па-ягонаму знаходжанні ў Рэспубліцы Беларусь і выезду з Рэспублікі Беларусь, або прад'явіць гарантыі давання такіх сродкаў у парадку і памеры, якія ўстанаўліваюцца Саветам Міністраў Рэспублікі Беларусь;

скончыўся тэрмін часовага знаходжання іншаземца ў Рэспубліцы Беларусь, прадугледжаны часткамі першага і другой артыкула 39 сапраўднага Закона;

маюцца дастатковыя падставы меркаваць, што іншаземец можа ўхіліцца ад выезда з Рэспублікі Беларусь па заканчэнні тэрміну часовага знаходжання або часовага пражывання або выкарыстоўваць тэрыторыю Рэспублікі Беларусь для незаконнай міграцыі ў трэцюю дзяржаву;

знаходжанне іншаземца ў Рэспубліцы Беларусь супярэчыць інтарэсам нацыянальнай бяспекі Рэспублікі Беларусь, грамадскага парадку, абароны маральнасці, здароўя насельніцтва, праў і свабод грамадзян Рэспублікі Беларусь і другіх асоб;

уезд іншаземца ў Рэспубліку Беларусь павінен быць абмежаваны ў мэтах рэалізацыі міжнародных дагавораў Рэспублікі Беларусь;

у дакуменце іншаземца для выезда за мяжу адсутнічае месца для прастаўлення адзнакі аб уездзе іншаземца ў Рэспубліку Беларусь і (або) адзнакі аб яго выездзе з Рэспублікі Беларусь.

Іншаземцу адмаўляецца ў выдачы візы для ўезда ў Рэспубліку Беларусь або ва ўездзе ў Рэспубліку Беларусь, калі:

пры прадстаўленні ў адпаведныя дзяржаўныя органы Рэспублікі Беларусь дакументаў, неабходных для атрымання візы для ўезда ў Рэспубліку Беларусь або прыняцці рашэння аб яго ўездзе ў Рэспубліку Беларусь, іншаземец паведаміў фальшывыя звесткі, прадставіў дакументы і (або) звесткі, якія не адпавядаюць патрабаванням заканадаўства, у тым ліку падложныя, падробленыя або несапраўдныя дакументы;

іншаземец уключаны ў Спіс асоб, уезд якіх у Рэспубліку Беларусь забаронены або непажаданы, за выключэннем выпадку дазволу гэтаму іншаземцу аднакратнага ўезда ў Рэспубліку Беларусь у адпаведнасці з часткай дзевятага сапраўднага артыкула;

Рэспубліка Беларусь абвясціла іншаземца непрымальнай або непажаданай (persona non grata);

маюцца звесткі, што іншаземец з'яўляецца асобай, якая ажыццяўляе экстрэмісцкую, у тым ліку тэрарыстычную, дзейнасць, мае дачыненне да кантрабанды або іншай дзейнасці, накіраванай на прычыненне ўрону нацыянальнай бяспекі Рэспублікі Беларусь, да незаконнага абароту зброі, боепрыпасаў да яго, выбуховых рэчываў, выбуховых устройстваў, прадметаў, дзеянне, якое паражае якіх заснавана на выкарыстанні гаручых рэчываў, радыеактыўных матэрыялаў, наркатычных сродкаў, псіхатропных рэчываў, іх прэкурсораў і аналагаў, да арганізацыі незаконнай міграцыі, гандлю людзьмі, легалізацыі даходаў, атрыманых злачыннай шляхам;

іншаземец мае захворванне, уключанае ў пералік захворванняў, якія прадстаўляюць небяспеку для здароўя насельніцтва.

У выпадку прыняцця рашэння аб адмове ва ўездзе ў Рэспубліку Беларусь раней выдадзеная іншаземцу віза для ўезда ў Рэспубліку Беларусь анулюецца.

На падставе рашэння аб адмове ва ўездзе ў Рэспубліку Беларусь іншаземец у парадку, прадугледжаным заканадаўствам, можа ўключаны ў Спіс асоб, уезд якіх у Рэспубліку Беларусь забаронены або непажаданы, з устанаўленнем тэрміну забароны ўезда ў Рэспубліку Беларусь ад шасці месяцаў да пяці гадоў. У дачыненні іншаземцаў, прызначаных у абзацы дзесятым часткі першай і абзацы пятым часткі другой сапраўднага артыкула, тэрмін забароны ўезда ў Рэспубліку Беларусь можа вызначаны ад шасці месяцаў да трыццаці гадоў.

Не дапускаецца ўключэнне іншаземца ў Спіс асоб, уезд якіх у Рэспубліку Беларусь забаронены або непажаданы, калі адсутнічаюць аб'ектыўныя і дастатковыя падставы лічыць, што яго дзеянні могуць зрабіць істотную шкоду інтарэсам, якія ахоўваюцца заканадаўчымі актамі.

Іншаземец, які знаходзіцца ў Рэспубліцы Беларусь, уключаны ў Спіс асоб, уезд якіх у Рэспубліку Беларусь забаронены або непажаданы, за выключэннем іншаземцаў, раней дэпартаваных або высланых з Рэспублікі Беларусь, абавязаны выехаць з Рэспублікі Беларусь на працягу тэрміну, устаноўленага органам, упаўнаважаным прымаць рашэнне аб адмове ва ўездзе ў Рэспубліку Беларусь і якое выявіла такога іншаземца на тэрыторыі Рэспублікі Беларусь.

Тэрмін выезда з Рэспублікі Беларусь іншаземца, прызначанага ў частцы шостага сапраўднага артыкула, не павінен перавышаць дзесяці сутак з моманту прастаўлення ў яго дакуменце для выезда за мяжу адпаведнай адзнакі. Форма адзнакі і парадак яе прастаўленні вызначаюцца Саветам Міністраў Рэспублікі Беларусь.

Органы, якія прынялі рашэнне аб адмове ва ўездзе ў Рэспубліку Беларусь або аб уключэнні іншаземца ў Спіс асоб, уезд якіх у Рэспубліку Беларусь забаронены або непажаданы, мець права вырашыць яму ўезд у Рэспубліку Беларусь на тэрмін не болей аднаго месяца або скараціць тэрмін забароны ўезда ў Рэспубліку Беларусь у парадку, устаноўленым Саветам Міністраў Рэспублікі Беларусь.

Іншаземцу, якому можа адмоўлены ва ўездзе ў Рэспубліку Беларусь па падставе, прадугледжанай абзацам шостым часткі першага сапраўднага артыкула, а таксама іншаземцу, уключанаму ў Спіс асоб, уезд якой у Рэспубліку Беларусь забаронены або непажаданы, па падставе, прадугледжанай абзацам шостым часткі першага сапраўднага артыкула, службовымі асобамі органаў пагранічнай службы, мытных органаў Рэспублікі Беларусь (далей – мытныя органы) вырашаецца аднакратны ўезд у Рэспубліку Беларусь пры ўмове давання іншаземцам дакументаў, якія пацвярджаюць выкананне ім пастановы аб накладанні адміністрацыйнага спагнання ў выглядзе штрафу, або атрымання ад іншаземца абавязацельства аб выкананні адпаведнай пастановы ў найкарацейшы тэрмін з уручэннем яму пісьмовага паведамлення аб неабходнасці выканання пастановы аб накладанні адміністрацыйнага спагнання ў выглядзе штрафу ў перыяд знаходжання на тэрыторыі Рэспублікі Беларусь.

Артыкул 31. Органы, якія прымаюць рашэнні аб адмове ў выдачы візы для ўезда ў Рэспубліку Беларусь, аб адмове ва ўездзе ў Рэспубліку Беларусь і аб ануляванні візы для ўезда ў Рэспубліку Беларусь

Рашэнне аб адмове ў выдачы візы для ўезда ў Рэспубліку Беларусь прымаецца Міністэрствам замежных спраў, дыпламатычным прадстаўніцтвам або консульскай установай Рэспублікі Беларусь, органам пагранічнай службы.

Рашэнне аб адмове ва ўездзе ў Рэспубліку Беларусь прымаецца органам пагранічнай службы, мытным органам, органам унутраных спраў Рэспублікі Беларусь (далей – орган унутраных спраў) або органам дзяржаўнай бяспекі Рэспублікі Беларусь (далей – орган дзяржаўнай бяспекі).

Рашэнне аб ануляванні візы для ўезда ў Рэспубліку Беларусь прымаецца Міністэрствам замежных спраў, дыпламатычным прадстаўніцтвам або консульскай установай Рэспублікі Беларусь да ўезда іншаземца ў Рэспубліку Беларусь або органам пагранічнай службы, а ў пунктах пропуска праз Дзяржаўную мяжу, у якіх пагранічны кантроль ажыццяўляецца мытнымі органамі, мытным органам на падставе рашэння аб адмове ва ўездзе ў Рэспубліку Беларусь.

Органы, якія прынялі рашэнні аб адмове ў выдачы візы для ўезда ў Рэспубліку Беларусь, аб адмове ва ўездзе ў Рэспубліку Беларусь або аб ануляванні візы для ўезда ў Рэспубліку Беларусь, не абавязаны інфармаваць іншаземца, яго сваякоў і прадстаўнікоў аб падставах прыняцця такіх рашэнняў, за выключэннем выпадкаў, прадугледжаных сапраўдным Законам.

Артыкул 32. Спіс асоб, уезд якіх у Рэспубліку Беларусь забаронены або непажаданы

У Спіс асоб, уезд якіх у Рэспубліку Беларусь забаронены або непажаданы, уключаюцца звесткі аб іншаземцах, права на ўезд якіх у Рэспубліку Беларусь абмежавана па падставах, прадугледжаных сапраўдным Законам, а таксама звесткі аб падставах для іх уключэння ў прызначаны Спіс, аб дзяржаўных органах Рэспублікі Беларусь, якія прынялі адпаведныя рашэнні, і аб тэрмінах забароны ўезда такіх іншаземцаў у Рэспубліку Беларусь.

Палажэнне аб Спісе асоб, уезд якіх у Рэспубліку Беларусь забаронены або непажаданы, зацвярджаецца Саветам Міністраў Рэспублікі Беларусь.

У мэтах стрымання ўезда ў Рэспубліку Беларусь іншаземцаў, права на ўезд якіх у Рэспубліку Беларусь абмежавана па падставах, прадугледжаных сапраўдным Законам, звесткі, якія ўтрымліваюцца ў Спісе асоб, уезд якіх у Рэспубліку Беларусь забаронены або непажаданы, даюцца бязвыплатна ў электронным відзе па тэхнічных каналах перадачы даных:

Міністэрству замежных спраў, дыпламатычным прадстаўніцтвам і консульскім установам Рэспублікі Беларусь;

органам унутраных спраў;

органам дзяржаўнай бяспекі;

органам пагранічнай службы;

мытным органам.

Інфармацыя аб іншаземцах, уключаных у Спіс асоб, уезд якіх у Рэспубліку Беларусь забаронены або непажаданы, даецца:

іншаземцам, уключаным у Спіс асоб, уезд якіх у Рэспубліку Беларусь забаронены або непажаданы, іх прадстаўнікам – бязвыплатна па іх запытах, на афіцыйным сайце Міністэрства ўнутраных спраў у глабальнай камп'ютэрнай сетцы Інтэрнэт у дачыненні звестак аб падставах для ўключэння іх у Спіс асоб, уезд якія ў Рэспубліку Беларусь забаронены або непажаданы, за выключэннем іншаземцаў, уключаных у прызначаны Спіс на падставе абзацаў дзесяты і адзінаццатага часткі першай, абзаца пятага часткі другой артыкула 30 сапраўднага Закона, і аб тэрмінах забароны іх уезда ў Рэспубліку Беларусь;

дзяржаўным органам і іншым арганізацыям замежных дзяржаў, а таксама міжнародным арганізацыям і міждзяржаўным утварэнням – у адпаведнасці з міжнароднымі дагаворамі Рэспублікі Беларусь.

Артыкул 33. Часовае абмежаванне права іншаземцаў на выезд з Рэспублікі Беларусь

Права іншаземца на выезд з Рэспублікі Беларусь можа часова абмежавана, калі:

ён з'яўляецца падазроным або абвінавачваным па крымінальнай справе;

ён асуджаны ў Рэспубліцы Беларусь за здзяйсненне злачынства, за выключэннем асуджаных без прызначэння пакарання або да пакарання ў выглядзе пазбаўлення права займаць пэўныя пасады або займацца пэўнай дзейнасцю, – да адбыцця пакарання або вызвалення ад пакарання або да сканчэння тэрміну адтэрміноўкі выканання пакарання або выпрабавальнага тэрміну;

ён не выконвае без уважлівых прычын маёмасныя, падатковыя або іншыя абавязацельствы перад Рэспублікай Беларусь, яе адміністрацыйна-тэрытарыяльнымі адзінкамі, фізічнымі і юрыдычнымі асобамі, устаноўленыя якія ўступілі ў законную сілу судовымі пастановамі, а таксама патрабаванні, якія ўтрымліваюцца ў выканаўчых дакументах;

яму прад'яўлены іск у парадку грамадзянскага судаводства або судаводства па эканамічных справах;

ён з'яўляецца адказчыкам па справе аб вяртанні неправамерна перамешчанага ў Рэспубліку Беларусь або дзіцяці, якое неправамерна ўтрымліваецца ў Рэспубліцы Беларусь або аб ажыццяўленні ў дачыненні такога дзіцяці праў доступу на падставе Канвенцыі аб грамадзянскіх аспектах міжнароднага крадзяжу дзяцей ад 25 кастрычніка 1980 года або дзіцём, у дачыненні якога разглядаецца такая справа;

ён з'яўляецца даўжніком па справе аб банкруцтве або зацікаўленай асобай у дачыненні даўжніка – юрыдычнай асобы;

у дачыненні яго вядзецца адміністрацыйны працэс за здзяйсненне адміністрацыйнага правапарушэння супраць парадку кіравання, – у мэтах забеспячэння выканання пастановы суддзі аб накладанні адміністрацыйнага спагнання ў выглядзе штрафу;

ён падвергнуты адміністрацыйнаму спагнанню ў Рэспубліцы Беларусь, – да выканання адміністрацыйнага спагнання або спынення выканання пастановы аб накладанні адміністрацыйнага спагнання;

ён мае не выкананае ў вызначаны тэрмін падатковае абавязацельства, незаплачаныя пені, – да выканання падатковага абавязацельства, выплаты пеняў або да накладання арышту на маёмасць іншаземца, кошт якой дастатковая для выканання падатковага абавязацельства, выплаты пеняў;

яго выезд супярэчыць інтарэсам нацыянальнай бяспекі Рэспублікі Беларусь, – да спынення абставін, якія перашкаджаюць выезду;

яго выезд з Рэспублікі Беларусь павінен быць абмежаваны ў мэтах рэалізацыі міжнародных дагавораў Рэспублікі Беларусь.

У выпадку прыняцця рашэння аб часовым абмежаванні права іншаземца на выезд з Рэспублікі Беларусь іншаземцу адмаўляецца ў выдачы візы для выезда з Рэспублікі Беларусь або раней выдадзеная іншаземцу віза для выезда з Рэспублікі Беларусь анулюецца.

На падставе рашэння аб часовым абмежаванні права іншаземца на выезд з Рэспублікі Беларусь у парадку, прадугледжаным заканадаўствам, іншаземец уключаецца ў Спіс асоб, права на выезд якіх з Рэспублікі Беларусь часова абмежавана.

Рашэнні аб часовым абмежаванні права іншаземцаў на выезд з Рэспублікі Беларусь выконваюцца органамі пагранічнай службы ў пунктах пропуска праз Дзяржаўную мяжу, а ў пунктах пропуска праз Дзяржаўную мяжу, у якіх пагранічны кантроль ажыццяўляецца мытнымі органамі, мытнымі органамі.

Парадак выканання рашэнняў аб часовым абмежаванні права іншаземцаў на выезд з Рэспублікі Беларусь у пунктах пропуска праз Дзяржаўную мяжу ставіцца Дзяржаўным пагранічным камітэтам, а ў пунктах пропуска праз Дзяржаўную мяжу, у якіх пагранічны кантроль ажыццяўляецца мытнымі органамі, – Дзяржаўным мытным камітэтам па ўзгадненні з Дзяржаўным пагранічным камітэтам.

Артыкул 34. Парадак прыняцця рашэнняў аб часовым абмежаванні права іншаземцаў на выезд з Рэспублікі Беларусь, аб адмове ў выдачы візы для выезда з Рэспублікі Беларусь і аб ануляванні візы для выезда з Рэспублікі Беларусь

Рашэння аб часовым абмежаванні права іншаземцаў на выезд з Рэспублікі Беларусь па падставах, прызначаных у абзацах другім–восьмым часткі першага артыкула 33 сапраўднага Закона, прымаюцца ў парадку, устаноўленым крымінальна-працэсуальным, крымінальна-выканаўчым, грамадзянскім працэсуальным, гаспадарчым працэсуальным заканадаўствам, заканадаўствам аб выканаўчым вядзенні або заканадаўствам, якое вызначае парадак адміністрацыйнага працэсу.

Рашэнні аб часовым абмежаванні права іншаземцаў на выезд з Рэспублікі Беларусь па падставах, прызначаных у абзацах дзевятым і дванаццатым часткі першага артыкула 33 сапраўднага Закона, прымаюцца органамі ўнутраных спраў або органамі пагранічнай службы самастойнае або па хадайніцтве адпаведных дзяржаўных органаў Рэспублікі Беларусь.

Рашэнні аб часовым абмежаванні права іншаземцаў на выезд з Рэспублікі Беларусь па падставе, прызначанай у абзацы дзесятым часткі першага артыкула 33 сапраўднага Закона, прымаюцца органамі ўнутраных спраў самастойнае або па хадайніцтве адпаведных дзяржаўных органаў Рэспублікі Беларусь.

Рашэнні аб часовым абмежаванні права іншаземцаў на выезд з Рэспублікі Беларусь па падставе, прызначанай у абзацы адзінаццатым часткі першага артыкула 33 сапраўднага Закона, прымаюцца органамі дзяржаўнай бяспекі самастойнае або па хадайніцтве адпаведных дзяржаўных органаў Рэспублікі Беларусь.

Рашэнне аб адмове ў выдачы візы для выезда з Рэспублікі Беларусь прымаецца падраздзяленнем па грамадзянстве і міграцыі.

Рашэнне аб ануляванні візы для выезда з Рэспублікі Беларусь прымаецца органам пагранічнай службы або падраздзяленнем па грамадзянстве і міграцыі.

Рашэнні аб часовым абмежаванні права іншаземцаў на выезд з Рэспублікі Беларусь, прынятыя ў дачыненні іншаземцаў, якія часова знаходзяцца або якія часова пражываюць у Рэспубліцы Беларусь, з'яўляюцца падставай для прадаўжэння ёй тэрміну часовага знаходжання на тэрмін, неабходны для ліквідацыі падстаў для часовага абмежавання іх права на выезд з Рэспублікі Беларусь.

Артыкул 34¹. Выезд з Рэспублікі Беларусь на пэўны тэрмін іншаземцаў, права на выезд якіх з Рэспублікі Беларусь часова абмежавана

Іншаземец, права на выезд якога з Рэспублікі Беларусь часова абмежаваны па падставах, прызначаных у абзацах другім, трэцім, дзевятым–дванаццатым часткі першага артыкула 33 сапраўднага Закона, у сувязі з неабходнасцю яго ўдзелу ў крымінальным працэсе за граніцамі Рэспублікі Беларусь або аказанні яму медыцынскай дапамогі, якая не можа аказана ў Рэспубліцы Беларусь, або ў сувязі з цяжкім захворваннем або смерцю блізкага сваяка, які пражывае за граніцамі Рэспублікі Беларусь, можа выехаць з Рэспублікі Беларусь на пэўны тэрмін на падставе рашэння аб дазволе выезда з Рэспублікі Беларусь на пэўны тэрмін.

Рашэнні аб дазволе выезда з Рэспублікі Беларусь на пэўны тэрмін іншаземцаў, права на выезд якіх з Рэспублікі Беларусь часова абмежавана па падставах, прызначаных у абзацах другім і трэцім часткі першага артыкула 33 сапраўднага Закона, прымаюцца ў парадку, устаноўленым крымінальна-працэсуальным або крымінальна-выканаўчым заканадаўствам.

Рашэнні аб дазволе выезда з Рэспублікі Беларусь на пэўны тэрмін іншаземцаў, права на выезд якіх з Рэспублікі Беларусь часова абмежавана па падставах, прызначаных у абзацах дзевятым і дванаццатым часткі першага артыкула 33 сапраўднага Закона, прымаюцца органамі ўнутраных спраў або органамі пагранічнай службы самастойнае або па ўзгадненні з адпаведнымі дзяржаўнымі органамі Рэспублікі Беларусь, якія хадайнічалі аб часовым абмежаванні права іншаземцаў на выезд з Рэспублікі Беларусь.

Рашэнні аб дазволе выезда з Рэспублікі Беларусь на пэўны тэрмін іншаземцаў, права на выезд якіх з Рэспублікі Беларусь часова абмежавана па падставе, прызначанай у абзацы дзесятым часткі першага артыкула 33 сапраўднага Закона, прымаюцца органамі ўнутраных спраў самастойнае або па ўзгадненні з адпаведнымі дзяржаўнымі органамі Рэспублікі Беларусь, якія хадайнічалі аб часовым абмежаванні права іншаземцаў на выезд з Рэспублікі Беларусь.

Рашэнні аб дазволе выезда з Рэспублікі Беларусь на пэўны тэрмін іншаземцаў, права на выезд якіх з Рэспублікі Беларусь часова абмежавана па падставе, прызначанай у абзацы адзінаццатым часткі першага артыкула 33 сапраўднага Закона, прымаюцца органамі дзяржаўнай бяспекі самастойнае або па ўзгадненні з адпаведнымі дзяржаўнымі органамі Рэспублікі Беларусь, якія хадайнічалі аб часовым абмежаванні права іншаземцаў на выезд з Рэспублікі Беларусь.

Іншаземец, права на выезд якога з Рэспублікі Беларусь часова абмежаваны па падставах, прызначаных у абзацах чацвёртым–восьмым часткі першага артыкула 33 сапраўднага Закона, можа выехаць з Рэспублікі Беларусь на пэўны тэрмін на падставе рашэння аб прыпыненні часовага абмежавання права іншаземца на выезд з Рэспублікі Беларусь, якое прымаецца ў парадку, устаноўленым грамадзянскім працэсуальным, гаспадарчым працэсуальным заканадаўствам, заканадаўствам аб выканаўчым вядзенні або заканадаўствам, якое вызначае парадак адміністрацыйнага працэсу.

Звесткі аб прыняцці ў дачыненні іншаземцаў, права на выезд якіх з Рэспублікі Беларусь часова абмежавана, рашэнняў аб дазволе выезда з Рэспублікі Беларусь на пэўны тэрмін і аб прыпыненні часовага абмежавання права іншаземцаў на выезд з Рэспублікі Беларусь уключаюцца ў Спіс асоб, права на выезд якіх з Рэспублікі Беларусь часова абмежавана.

Рашэнні аб дазволе выезда з Рэспублікі Беларусь на пэўны тэрмін іншаземцаў, права на выезд якіх з Рэспублікі Беларусь часова абмежавана, і аб прыпыненні часовага абмежавання права такіх іншаземцаў на выезд з Рэспублікі Беларусь выконваюцца органамі пагранічнай службы ў пунктах пропуска праз Дзяржаўную мяжу, а ў пунктах пропуска праз Дзяржаўную мяжу, у якіх пагранічны кантроль ажыццяўляецца мытнымі органамі, мытнымі органамі.

Парадак выканання рашэнняў аб дазволе выезда з Рэспублікі Беларусь на пэўны тэрмін іншаземцаў, права на выезд якіх з Рэспублікі Беларусь часова абмежавана, і аб прыпыненні часовага абмежавання права такіх іншаземцаў на выезд з Рэспублікі Беларусь у пунктах пропуска праз Дзяржаўную мяжу ставіцца Дзяржаўным пагранічным камітэтам, а ў пунктах пропуска праз Дзяржаўную мяжу, у якіх пагранічны кантроль ажыццяўляецца мытнымі органамі, – Дзяржаўным мытным камітэтам па ўзгадненні з Дзяржаўным пагранічным камітэтам.

Артыкул 34². Парадак адмены (зняцці) часовага абмежавання права іншаземцаў на выезд з Рэспублікі Беларусь

Адмена часовага абмежавання права іншаземцаў на выезд з Рэспублікі Беларусь у дачыненні іншаземцаў, права на выезд якіх з Рэспублікі Беларусь часова абмежавана па падставах, прызначаных у абзацах другім–восьмым часткі першага артыкула 33 сапраўднага Закона, ажыццяўляецца на падставе рашэнняў, якія прымаюцца ў парадку, устаноўленым крымінальна-працэсуальным, крымінальна-выканаўчым, грамадзянскім працэсуальным, гаспадарчым працэсуальным заканадаўствам, заканадаўствам аб выканаўчым вядзенні або заканадаўствам, якое вызначае парадак адміністрацыйнага працэсу.

Зняцце часовага абмежавання права іншаземцаў на выезд з Рэспублікі Беларусь у дачыненні іншаземцаў, права на выезд якіх з Рэспублікі Беларусь часова абмежавана па падставах, прызначаных у абзацах дзевятым і дванаццатым часткі першага артыкула 33 сапраўднага Закона, ажыццяўляецца на падставе рашэння аб зняцці часовага абмежавання права іншаземцаў на выезд з Рэспублікі Беларусь, які прымаецца органам унутраных спраў або органам пагранічнай службы самастойнае або па ўзгадненні з адпаведнымі дзяржаўнымі органамі Рэспублікі Беларусь, якія хадайнічалі аб часовым абмежаванні права іншаземцаў на выезд з Рэспублікі Беларусь.

Зняцце часовага абмежавання права іншаземцаў на выезд з Рэспублікі Беларусь у дачыненні іншаземцаў, права на выезд якіх з Рэспублікі Беларусь часова абмежавана па падставе, прызначанай у абзацы дзесятым часткі першага артыкула 33 сапраўднага Закона, ажыццяўляецца на падставе рашэння аб зняцці часовага абмежавання права іншаземцаў на выезд з Рэспублікі Беларусь, які прымаецца органам унутраных спраў самастойнае або па ўзгадненні з адпаведнымі дзяржаўнымі органамі Рэспублікі Беларусь, якія хадайнічалі аб часовым абмежаванні права іншаземцаў на выезд з Рэспублікі Беларусь.

Зняцце часовага абмежавання права іншаземцаў на выезд з Рэспублікі Беларусь у дачыненні іншаземцаў, права на выезд якіх з Рэспублікі Беларусь часова абмежавана па падставе, прызначанай у абзацы адзінаццатым часткі першага артыкула 33 сапраўднага Закона, ажыццяўляецца на падставе рашэння аб зняцці часовага абмежавання права іншаземцаў на выезд з Рэспублікі Беларусь, які прымаецца органам дзяржаўнай бяспекі самастойнае або па ўзгадненні з адпаведнымі дзяржаўнымі органамі Рэспублікі Беларусь, якія хадайнічалі аб часовым абмежаванні права іншаземцаў на выезд з Рэспублікі Беларусь.

Рашэнне аб зняцці часовага абмежавання права іншаземцаў на выезд з Рэспублікі Беларусь у дачыненні іншаземцаў, права на выезд якіх з Рэспублікі Беларусь часова абмежавана па падставах, прызначаных у абзацах дзевятым–дванаццатым часткі першага артыкула 33 сапраўднага Закона, прымаецца ў сувязі са сканчэннем тэрмінаў часовага абмежавання права іншаземцаў на выезд з Рэспублікі Беларусь, адпадзеннем падстаў, прызначаных у абзацах дзевятым–дванаццатым часткі першага артыкула 33 сапраўднага Закона.

Звесткі аб адмене (зняцці) часовага абмежавання права іншаземцаў на выезд з Рэспублікі Беларусь уключаюцца ў Спіс асоб, права на выезд якіх з Рэспублікі Беларусь часова абмежавана.

Артыкул 35. Спіс асоб, права на выезд якіх з Рэспублікі Беларусь часова абмежавана

У Спіс асоб, права на выезд якіх з Рэспублікі Беларусь часова абмежавана, уключаюцца звесткі аб іншаземцах, права на выезд якіх з Рэспублікі Беларусь часова абмежавана па падставах, прадугледжаных сапраўдным Законам, а таксама звесткі аб падставах для ўключэння такіх іншаземцаў у прызначаны Спіс, аб тэрмінах часовага абмежавання права іншаземцаў на выезд з Рэспублікі Беларусь, аб прыняцці ў дачыненні іншаземцаў, права на выезд якіх з Рэспублікі Беларусь часова абмежавана, рашэнняў аб дазволе выезда з Рэспублікі Беларусь на пэўны тэрмін, аб прыпыненні часовага абмежавання права іншаземцаў на выезд з Рэспублікі Беларусь, аб адмене (зняцці) часовага абмежавання права іншаземцаў на выезд з Рэспублікі Беларусь, аб дзяржаўных органах Рэспублікі Беларусь, якія прынялі адпаведныя рашэнні.

Палажэнне аб Спісе асоб, права на выезд якіх з Рэспублікі Беларусь часова абмежавана, зацвярджаецца Саветам Міністраў Рэспублікі Беларусь.

У мэтах стрымання выезда з Рэспублікі Беларусь іншаземцаў, права на выезд якіх з Рэспублікі Беларусь часова абмежаваны, звесткі, якія ўтрымліваюцца ў Спісе асоб, права на выезд якіх з Рэспублікі Беларусь часова абмежавана, даюцца бязвыплатна ў электронным відзе па тэхнічных каналах перадачы даных:

органам унутраных спраў;

органам дзяржаўнай бяспекі;

органам пагранічнай службы;

мытным органам.

Інфармацыя аб іншаземцах, уключаных у Спіс асоб, права на выезд якіх з Рэспублікі Беларусь часова абмежавана, даецца:

іншаземцам, уключаным у Спіс асоб, права на выезд якіх з Рэспублікі Беларусь часова абмежавана, іх прадстаўнікам – бязвыплатна па іх запытах, у тым ліку пры дапамозе глабальнай камп'ютэрнай сеткі Інтэрнэт, у дачыненні звестак аб падставах для ўключэння іх у Спіс асоб, права на выезд якія з Рэспублікі Беларусь часова абмежавана, за выключэннем іншаземцаў, уключаных у прызначаны Спіс на падставе абзацаў адзінаццаты і дванаццаты часткі першага артыкула 33 сапраўднага Закона, і аб тэрмінах часовага абмежавання права іншаземцаў на выезд з Рэспублікі Беларусь;

Міністэрству замежных спраў;

дзяржаўным органам і іншым арганізацыям замежных дзяржаў, а таксама міжнародным арганізацыям і міждзяржаўным утварэнням – у адпаведнасці з міжнароднымі дагаворамі Рэспублікі Беларусь.

Артыкул 36. Дакументы для выезда з Рэспублікі Беларусь і (або) уезда ў Рэспубліку Беларусь

Іншаземцам могуць выдавацца дакументы для выезда з Рэспублікі Беларусь і (або) уезда ў Рэспубліку Беларусь.

Катэгорыі іншаземцаў, якім выдаюцца дакументы для выезда з Рэспублікі Беларусь і (або) уезда ў Рэспубліку Беларусь, віды такіх дакументаў і парадак іх выдачы, выкарыстання, абмену, прызнання несапраўднымі, адабранні, захоўванні, знішчэнні вызначаюцца заканадаўчымі актамі.

Артыкул 37. Транзітны праезд (транзіт) іншаземцаў праз тэрыторыю Рэспублікі Беларусь

Транзітны праезд (транзіт) іншаземцаў праз тэрыторыю Рэспублікі Беларусь ажыццяўляецца ў тэрмін, які не перавышае двух сутак з дня іх уезда ў Рэспубліку Беларусь, за выключэннем выпадкаў вымушанага прыпынку, у адпаведнасці з Правіламі транзітнага праезду (транзіту) замежных грамадзян і асоб без грамадзянства праз тэрыторыю Рэспублікі Беларусь, зацвярджаемымі Саветам Міністраў Рэспублікі Беларусь.

Вымушаным прыпынкам прызнаецца часовае знаходжанне іншаземца на тэрыторыі Рэспублікі Беларусь болей двух сутак з дня яго ўезда ў Рэспубліку Беларусь з прычыны:

стыхійных бедстваў, аварый і іншых надзвычайных сітуацый прыроднага і тэхнагеннага характару, якія затрымліваюць рух транспартнага сродку;

неабходнасці рамонту пашкоджанага транспартнага сродку;

захворванні або станы здароўя, калі па заключэнні арганізацыі аховы здароўя Рэспублікі Беларусь далейшы рух іншаземца і (або) асобы, якая ідзе следам сумесна з ім, прадстаўляецца небяспечным для іх жыцця і здароўя;

непрадугледжаных затрымак пры перасадцы з аднаго віду транспарту на другой у пункце перасадкі;

наступленні іншых непрадбачаных абставін, якія перашкаджаюць далейшаму руху іншаземца.

У выпадку вымушанага прыпынку прадаўжэнне іншаземцу тэрміну часовага знаходжання ў Рэспубліцы Беларусь, выдача візы для выезда з Рэспублікі Беларусь ажыццяўляюцца падраздзяленнем па грамадзянстве і міграцыі па месцы вымушанага прыпынку на падставе заявы іншаземца, яго прадстаўніка або асобы, якая ідзе следам сумесна з ім.

ГЛАВА 4
ЗНАХОДЖАННЕ ІНШАЗЕМЦАЎ У РЭСПУБЛІЦЫ БЕЛАРУСЬ

Артыкул 38. Рэжымы знаходжання іншаземцаў у Рэспубліцы Беларусь

Іншаземцы могуць часова знаходзіцца, часовае і пастаянна пражываць у Рэспубліцы Беларусь.

Парадак часовага знаходжання, часовага і пастаяннага пражывання іншаземцаў у Рэспубліцы Беларусь ставіцца сапраўдным Законам і іншымі актамі заканадаўства.

Артыкул 39. Часовае знаходжанне ў Рэспубліцы Беларусь іншаземцаў

Тэрмін часовага знаходжання ў Рэспубліцы Беларусь іншаземца вызначаецца тэрмінам дзеяння выдадзенай яму візы і не можа перавышаць дзевяноста сутак у каляндарным годзе, калі іншае не вызначана сапраўдным Законам, іншымі заканадаўчымі актамі і міжнароднымі дагаворамі Рэспублікі Беларусь.

Тэрмін часовага знаходжання ў Рэспубліцы Беларусь іншаземца, які прыбыў у Рэспубліку Беларусь у парадку, які не патрабуе атрымання візы, вызначаецца тэрмінам рэгістрацыі і не можа перавышаць дзевяноста сутак у каляндарным годзе, калі іншае не вызначана сапраўдным Законам, іншымі заканадаўчымі актамі і міжнароднымі дагаворамі Рэспублікі Беларусь.

Іншаземец, які часова знаходзіцца ў Рэспубліцы Беларусь абавязаны выехаць з Рэспублікі Беларусь да сканчэння тэрміну рэгістрацыі або ўстаноўленага сапраўдным Законам, іншымі заканадаўчымі актамі і міжнароднымі дагаворамі Рэспублікі Беларусь тэрміну часовага знаходжання ў Рэспубліцы Беларусь без рэгістрацыі, калі на момант сканчэння прызначаных тэрмінаў іншаземцу не прадоўжаны тэрмін часовага знаходжання, або іншаземец не зарэгістраваўся ў органе рэгістрацыі, або іншаземец не атрымаў дазвол на часовае пражыванне або дазвол на пастаяннае пражыванне.

Падача ва ўстаноўленым сапраўдным Законам парадку скаргі на рашэнні дзяржаўных органаў Рэспублікі Беларусь аб скарачэнні тэрміну часовага знаходжання ў Рэспубліцы Беларусь, аб адмове ў выдачы дазволу на часовае пражыванне, аб ануляванні дазволу на часовае пражыванне, аб адмове ў выдачы дазволу на пастаяннае пражыванне, аб ануляванні дазволу на пастаяннае пражыванне або аб высылцы ў вышэйстаячы дзяржаўны орган на працягу тэрміну для выезда іншаземца з Рэспублікі Беларусь, устаноўленага сапраўдным Законам або рашэннем аб высылцы, або ў суд пасля абскарджання такіх рашэнняў у вышэйстаячы дзяржаўны орган з'яўляецца падставай для часовага знаходжання ў Рэспубліцы Беларусь іншаземца, у дачыненні якога прыняты рашэнні, якія абскарджваюцца, на тэрмін разгляду скаргі.

Падача скаргі (прынясенне пратэсту) на пастанову аб накладанні на іншаземца адміністрацыйнага спагнання ў выглядзе дэпартацыі ў парадку, устаноўленым заканадаўчымі актамі, на працягу тэрміну, устаноўленага заканадаўчымі актамі для абскарджання (апратэставання) прызначанай пастановы, з'яўляецца падставай для часовага знаходжання ў Рэспубліцы Беларусь іншаземца, які падлягае дэпартацыі, на тэрмін разгляду скаргі (пратэсту).

Артыкул 40. Прадаўжэнне тэрміну часовага знаходжання ў Рэспубліцы Беларусь іншаземцаў

У выпадку наступлення абставін, звязаных з неабходнасцю прадаўжэння тэрміну знаходжання іншаземца ў Рэспубліцы Беларусь, часовае знаходжанне можа прадоўжана ў граніцах тэрміну, прадугледжанага часткамі першага і другой артыкула 39 сапраўднага Закона.

У выпадку захворвання, стыхійных бедстваў або іншых непрадбачаных абставін, якія перашкаджаюць выезду іншаземца з Рэспублікі Беларусь, часовае знаходжанне можа прадоўжана больш за тэрмін, прадугледжаны часткамі першага і другой артыкула 39 сапраўднага Закона, да спынення гэтых абставін.

У выпадку, калі іншаземец з'яўляецца ахвярай гандлю людзьмі, а аднолькава сведкам па крымінальнай справе аб гандлі людзьмі або злачынстве, звязаным з гандлем людзьмі, арганізацыяй незаконнай міграцыі, або аказвае дапамога органам, якія ажыццяўляюць аператыўна-вышуковую дзейнасць, па матываваным хадайніцтве такіх органаў або органа, які вядзе крымінальны працэс, часовае знаходжанне іншаземца ў Рэспубліцы Беларусь працягваецца да прыняцця рашэння (вынясення прыгавору) па крымінальнай справе ў дачыненні асоб, вінаватых у гандлі людзьмі або здзяйсненні злачынства, звязанага з гандлем людзьмі, арганізацыяй незаконнай міграцыі.

У выпадку, калі тэрмін дзеяння выдадзенай іншаземцу візы скончыўся, пры прадаўжэнні тэрміну часовага знаходжання іншаземцу выдаецца віза для выезда з Рэспублікі Беларусь, за выключэннем іншаземцаў, у якіх прынята заява аб выдачы дазволу на часовае пражыванне, або аб выдачы дазволу на пастаяннае пражыванне, або аб набыцці грамадзянства Рэспублікі Беларусь у парадку рэгістрацыі.

Пры прыёме заявы аб выдачы дазволу на часовае пражыванне, або аб выдачы дазволу на пастаяннае пражыванне, або аб набыцці грамадзянства Рэспублікі Беларусь у парадку рэгістрацыі тэрмін часовага знаходжання іншаземца ў Рэспубліцы Беларусь працягваецца на тэрмін разгляду заявы.

У выпадку прыняцця рашэння аб прадаўжэнні тэрміну часовага знаходжання ў Рэспубліцы Беларусь іншаземцу працягваецца тэрмін рэгістрацыі.

Дзяржаўныя органы Рэспублікі Беларусь, у якія іншаземец можа звярнуцца за прадаўжэннем тэрміну часовага знаходжання (рэгістрацыі), дакументы, неабходныя для прадаўжэння тэрміну часовага знаходжання (рэгістрацыі), тэрмін прадаўжэння, а таксама памер платы, якая збіраецца за прадаўжэнне тэрміну часовага знаходжання (рэгістрацыі), вызначаюцца заканадаўчымі актамі.

Артыкул 41. Парадак рэгістрацыі іншаземцаў, якія часова знаходзяцца ў Рэспубліцы Беларусь

Іншаземцы, якія прыбылі ў Рэспубліку Беларусь, абавязаны на працягу дзесяці сутак зарэгістравацца ў органе рэгістрацыі па месцы фактычнага часовага знаходжання, калі іншае не вызначана сапраўдным Законам, іншымі заканадаўчымі актамі і міжнароднымі дагаворамі Рэспублікі Беларусь.

Іншаземцы, якія часова знаходзяцца ў Рэспубліцы Беларусь абавязаны пражываць у Рэспубліцы Беларусь толькі па тым месцы часовага знаходжання, па якому яны зарэгістраваны ў органах рэгістрацыі, за выключэннем іншаземцаў, прызначаных у частцы чацвёртага сапраўднага артыкула.

Пры перамене месца часовага знаходжання іншаземцы абавязаны на працягу трох рабочых дзён, якія падлічваюцца з дня прыбыцця на новае месца часовага знаходжання, зарэгістравацца ў органе рэгістрацыі па новым месцы часовага знаходжання, за выключэннем іншаземцаў, прызначаных у частцы чацвёртага сапраўднага артыкула.

Іншаземцы, якія прыбылі ў Рэспубліку Беларусь у мэтах турызму і якія падарожнічаюць у граніцах тэрыторыі Рэспублікі Беларусь у адпаведнасці з праграмай туру, рэгіструюцца ў органе рэгістрацыі па месцы першапачатковага часовага знаходжання на ўвесь перыяд правядзення туру.

Рэгістрацыя іншаземцаў, якія часова знаходзяцца ў Рэспубліцы Беларусь у органах рэгістрацыі праводзіцца на падставе заяў іншаземцаў або хадайніцтваў арганізацый, якія прымаюць.

Грамадзяне, якія часова знаходзяцца ў Рэспубліцы Беларусь (падданыя) дзяржаў з візавым рэжымам уезда ў Рэспубліку Беларусь рэгіструюцца на тэрмін, прызначаны ў іх заяве або хадайніцтве арганізацыі, якая прымае, але не болей тэрміну дзеяння візы.

Грамадзяне, якія часова знаходзяцца ў Рэспубліцы Беларусь (падданыя) дзяржаў з бязвізавым рэжымам уезда ў Рэспубліку Беларусь рэгіструюцца на тэрмін, які не перавышае тэрміну, вызначанага міжнародным дагаворам Рэспублікі Беларусь. У выпадку адсутнасці такога міжнароднага дагавора Рэспублікі Беларусь або адсутнасці ў міжнародным дагаворы ўказання аб тэрміне бязвізавага знаходжання рэгістрацыя ажыццяўляецца на тэрмін, прызначаны ў заяве іншаземца або хадайніцтве арганізацыі, якая прымае, але не болей дзевяноста сутак у каляндарным годзе.

Іншаземцы, якія часова знаходзяцца ў Рэспубліцы Беларусь, у дачыненні якіх прынята рашэнне аб прадаўжэнні тэрміну часовага знаходжання ў Рэспубліцы Беларусь, рэгіструюцца на тэрмін прадаўжэння часовага знаходжання.

У выпадку падачы скаргі на рашэнні дзяржаўных органаў Рэспублікі Беларусь аб скарачэнні тэрміну часовага знаходжання ў Рэспубліцы Беларусь, аб адмове ў выдачы дазволу на часовае пражыванне або аб ануляванні дазволу на часовае пражыванне, аб адмове ў выдачы дазволу на пастаяннае пражыванне або аб ануляванні дазволу на пастаяннае пражыванне, аб часовым абмежаванні права на выезд з Рэспублікі Беларусь або аб высылцы, а таксама ў выпадку падачы скаргі (прынясення пратэсту) на пастанову аб накладанні адміністрацыйнага спагнання ў выглядзе дэпартацыі ў парадку, устаноўленым сапраўдным Законам і іншымі заканадаўчымі актамі, іншаземец, у дачыненні якога прынята адпаведнае рашэнне (пастанова), за выключэннем іншаземцаў, затрыманых у мэтах забеспячэння выканання рашэння аб высылцы ў прымусовым парадку або адміністрацыйнага спагнання ў выглядзе дэпартацыі, абавязаны зарэгістравацца ў органе рэгістрацыі па месцы фактычнага часовага знаходжання на тэрмін да вынясення рашэння па скарзе (пратэсту).

Іншаземец, у якога ануляваны дазвол на часовае пражыванне або дазвол на пастаяннае пражыванне, рэгіструецца ў органе рэгістрацыі па месцы фактычнага часовага знаходжання на тэрмін, устаноўлены сапраўдным Законам для яго выезда з Рэспублікі Беларусь.

У выпадку прыняцця рашэння аб скарачэнні тэрміну часовага знаходжання іншаземца ў Рэспубліцы Беларусь тэрмін яго рэгістрацыі скарачаецца да тэрміну, прадугледжанага сапраўдным Законам для выезда гэтага іншаземца з Рэспублікі Беларусь.

Дзяржаўныя органы Рэспублікі Беларусь, у якія іншаземец можа звярнуцца за рэгістрацыяй, дакументы, неабходныя для рэгістрацыі, тэрмін рэгістрацыі, а таксама памер платы, якая збіраецца за рэгістрацыю, вызначаюцца заканадаўчымі актамі.

Артыкул 42. Рэгістрацыя іншаземцаў, якія часова знаходзяцца ў Рэспубліцы Беларусь у падраздзяленнях па грамадзянстве і міграцыі

У падраздзяленнях па грамадзянстве і міграцыі рэгіструюцца іншаземцы, якія часова знаходзяцца ў Рэспубліцы Беларусь, за выключэннем іншаземцаў, прызначаных у частках першага і трэцяга артыкула 44 сапраўднага Закона.

Іншаземцы рэгіструюцца ў падраздзяленнях па грамадзянстве і міграцыі па месцы фактычнага часовага знаходжання, за выключэннем выпадку, прадугледжанага часткай трэцяга сапраўднага артыкула.

У выпадку, калі падраздзяленне па грамадзянстве і міграцыі па месцы фактычнага часовага знаходжання іншаземцаў, якія ўехалі ў Рэспубліку Беларусь на падставе дазволаў на памежны рух, знаходзіцца за граніцамі памежнай тэрыторыі, вызначанай адпаведным міжнародным дагаворам Рэспублікі Беларусь, такія іншаземцы рэгіструюцца ў бліжэйшым падраздзяленні па грамадзянстве і міграцыі, якое знаходзіцца ў граніцах прызначанай памежнай тэрыторыі.

Артыкул 43. Выключана.

Артыкул 43¹. Інфармаванне органаў унутраных спраў аб іншаземцах, якія часова знаходзяцца ў Рэспубліцы Беларусь

Юрыдычныя і фізічныя асобы, у тым ліку індывідуальныя прадпрымальнікі, не пазней трох гадзін пасля фактычнага давання для пражывання жылых памяшканняў на падставе дагавораў найму жылога памяшкання, жылых пакояў у агроэкоусадьбах на падставе дагавораў на аказанне паслуг у сферы аграэкатурызму, садовых дамкоў і дач на падставе дагавораў арэнды, многафункцыянальных памяшканняў (бізнес-апартаментаў) на падставе дагавораў арэнды, сродкаў размяшчэння* на падставе дагавораў аплатнага аказання паслуг іншаземцам, якія часова знаходзяцца ў Рэспубліцы Беларусь, на тэрмін адны суткі і болей прадстаўляюць у орган унутраных спраў па месцы знаходжання прызначаных жылых і іншых памяшканняў інфармацыю аб такіх іншаземцах.

______________________________

* Для мэт сапраўднага Закона пад сродкамі размяшчэнні разумеюцца памяшканні, якія выкарыстоўваюцца юрыдычнымі асобамі і індывідуальнымі прадпрымальнікамі для аказання паслуг па размяшчэнні, па пераліку, які вызначаецца Саветам Міністраў Рэспублікі Беларусь.

Інфармацыя, прызначаная ў частцы першага сапраўднага артыкула, прадстаўляецца бязвыплатна пры дапамозе інфармацыйных рэсурсаў (сістэм) Міністэрства ўнутраных спраў, адзінага партала электронных паслуг агульнадзяржаўнай аўтаматызаванай інфармацыйнай сістэмы або шляхам дастаўкі нарачным у парадку, які вызначаецца Міністэрствам унутраных спраў.

Прадстаўленне інфармацыі, прызначанай у частцы першага сапраўднага артыкула, не патрабуецца ў дачыненні іншаземцаў, прызначаных у абзацах другім–пятым, дзевятым–дванаццатым часткі першага артыкула 45 сапраўднага Закона.

Артыкул 44. Рэгістрацыя іншаземцаў, якія часова знаходзяцца ў Рэспубліцы Беларусь у Міністэрстве замежных спраў

У Міністэрстве замежных спраў рэгіструюцца:

госці акрэдытаваных у Міністэрстве замежных спраў кіраўнікоў і супрацоўнікаў дыпламатычных прадстаўніцтваў і консульскіх устаноў замежных дзяржаў, прадстаўніцтваў і органаў міжнародных арганізацый і міждзяржаўных утварэнняў, калі гэтыя госці пражываюць у рэзідэнцыях глаў або памяшканнях названых прадстаўніцтваў, устаноў, органаў або ў жылых памяшканнях, якія займаюцца іх супрацоўнікамі;

уладальнікі замежных дыпламатычных і службовых (афіцыйных) пашпартоў, іншыя асобы, за якімі Рэспублікай Беларусь прызнаецца дыпламатычны або афіцыйны статус.

У выпадку пражывання іншаземцаў, прызначаных у абзацы другім часткі першага сапраўднага артыкула, па-за рэзідэнцыямі глаў або памяшканняў дыпламатычных прадстаўніцтваў і консульскіх устаноў замежных дзяржаў, прадстаўніцтваў і органаў міжнародных арганізацый і міждзяржаўных утварэнняў або жылых памяшканняў, якія займаюцца іх супрацоўнікамі, рэгістрацыя гэтых іншаземцаў ажыццяўляецца ў парадку, прадугледжаным артыкулам 41 сапраўднага Закона.

Міністэрства замежных спраў мець права ажыццяўляць рэгістрацыю якія прыбылі ў Рэспубліку Беларусь дзяржаўных і грамадскіх дзеячаў замежных дзяржаў і членаў іх сямей, а таксама супрацоўнікаў міжнародных арганізацый і міждзяржаўных утварэнняў, не прызначаных у артыкуле 45 сапраўднага Закона, па хадайніцтве дыпламатычных прадстаўніцтваў і консульскіх устаноў замежных дзяржаў, якія прымаюць арганізацый.

Артыкул 45. Іншаземцы, якія часова знаходзяцца ў Рэспубліцы Беларусь, не падлеглыя рэгістрацыі ў Рэспубліцы Беларусь

У Рэспубліцы Беларусь не падлягаюць рэгістрацыі:

кіраўнікі дзяржаў і ўрадаў замежных дзяржаў, главы і члены парламенцкіх, урадавых і іншых афіцыйных дэлегацый, тэхнічны персанал гэтых дэлегацый і іншаземцы, якія прыбылі ў Рэспубліку Беларусь па запрашэннях Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь, Усебеларускага народнага збору, палат Нацыянальнага схода Рэспублікі Беларусь, Савета Міністраў Рэспублікі Беларусь, Канстытуцыйнага Суда Рэспублікі Беларусь, Вярхоўнага Суда Рэспублікі Беларусь, Адміністрацыі Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь, Дзяржаўнага сакратарыята Савета Бяспекі Рэспублікі Беларусь, Камітэта дзяржаўнага кантролю, Генеральнай пракуратуры, Цэнтральнай выбарчай камісіі, Нацыянальнага банка, Кіравання справамі Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь, Камітэта дзяржаўнай бяспекі, рэспубліканскіх органаў дзяржаўнага кіравання, мясцовых выканаўчых і распарадчых органаў, а таксама члены іх сямей;

іншаземцы, якія прыбылі ў Рэспубліку Беларусь па пашпартах, выдадзеных Арганізацыяй Аб'яднаных Нацый, Міжнароднай арганізацыяй крымінальнай паліцыі – Інтэрполам;

главы і супрацоўнікі дыпламатычных прадстаўніцтваў і консульскіх устаноў замежных дзяржаў, супрацоўнікі апарата ваенных аташэ, супрацоўнікі гандлёвых прадстаўніцтваў замежных дзяржаў у Рэспубліцы Беларусь, а таксама члены іх сямей;

главы і супрацоўнікі прадстаўніцтваў і органаў міжнародных арганізацый і міждзяржаўных утварэнняў, якія згодна статутным дакументам гэтых арганізацый і адукацый або адпаведным міжнародным дагаворам Рэспублікі Беларусь карыстаюцца прывілеямі і імунітэтамі, а таксама члены іх сямей;

іншаземцы, якія прыбылі ў Рэспубліку Беларусь на тэрмін, які не перавышае дзесяці сутак, калі іх выезд з Рэспублікі Беларусь будзе ажыццёўлены на працягу гэтых сутак;

іншаземцы, якія часова знаходзяцца ў Рэспубліцы Беларусь, якім аказаны паслугі па размяшчэнні ў сродках размяшчэння на падставе дагавораў аплатнага аказання паслуг;

іншаземцы, якія часова знаходзяцца ў Рэспубліцы Беларусь на падставе дагавораў на аказанне паслуг у сферы аграэкатурызму, заключаныя з фізічнымі асобамі або сельскагаспадарчымі арганізацыямі, якія аказваюць паслугі ў сферы аграэкатурызму, і пражываючыя ў жылых пакоях у агроэкоусадьбах, дадзеных такімі фізічнымі асобамі або сельскагаспадарчымі арганізацыямі;

члены экіпажаў замежных ваенных самалётаў, якія прыбылі ў Рэспубліку Беларусь у вызначаным парадку;

іншаземцы, якія ўваходзяць у склад экіпажаў грамадзянскіх паветраных судоў міжнародных авіяліній, брыгад цягнікоў міжнародных чыгуначных зносін, пры знаходжанні ў аэрапорце або на станцыях, прызначаных у раскладзе руху;

іншаземцы, якія ўваходзяць у склад экіпажаў замежных аўтатранспартных сродкаў і сродкаў рачнога транспарту, якія ажыццяўляюць перавозкі грузаў і пасажыраў у міжнародным паведамленні, пры знаходжанні ў гарадах і другіх населеных пунктах на маршрутах выканання перавозак, у тым ліку і ў іншых пунктах прызначэння;

ваеннаслужачыя замежных дзяржаў, якія прыбылі ў Рэспубліку Беларусь для ўдзелу ў сумесных ваенных навучаннях.

Іншаземцы, прызначаныя ў абзацах чацвёртым і пятым часткі першага сапраўднага артыкула, падлягаюць акрэдытацыі ў парадку, вызначаным Міністэрствам замежных спраў.

Артыкул 46. Адмова ў рэгістрацыі, прадаўжэнні і (або) скарачэнне тэрміну часовага знаходжання ў Рэспубліцы Беларусь

У рэгістрацыі, прадаўжэнні тэрміну часовага знаходжання ў Рэспубліцы Беларусь іншаземцу можа адмоўлена і (або) тэрмін яго часовага знаходжання ў Рэспубліцы Беларусь можа скарочаны, калі:

вызначаны падставы, прадугледжаныя абзацамі трэцім, пятым, сёмым – адзінаццатым часткі першага артыкула 30 сапраўднага Закона;

іншаземец асуджаны ў Рэспубліцы Беларусь або другой дзяржаве за здзяйсненне злачынства, якое прызнаецца гэтакім у адпаведнасці з Крымінальным кодэксам Рэспублікі Беларусь, і судзімасць не знята або не пагашана;

у дакуменце іншаземца для выезда за мяжу адсутнічае месца для прастаўлення адзнак, прадугледжаных сапраўдным Законам і іншымі актамі заканадаўства.

У рэгістрацыі іншаземцу адмаўляецца, тэрмін часовага знаходжання ў Рэспубліцы Беларусь іншаземца не працягваецца і (або) скарачаецца, калі:

вызначаны падставы, прадугледжаныя абзацамі другім, чацвёртым–шостым часткі другой артыкула 30 сапраўднага Закона;

іншаземец уключаны ў Спіс асоб, уезд якога ў Рэспубліку Беларусь забаронены або непажаданы;

пры прадстаўленні ў адпаведныя дзяржаўныя органы Рэспублікі Беларусь дакументаў, неабходных для прыняцця рашэння аб рэгістрацыі, прадаўжэнні тэрміну часовага знаходжання ў Рэспубліцы Беларусь, іншаземец паведаміў фальшывыя звесткі, прадставіў дакументы і (або) звесткі, якія не адпавядаюць патрабаванням заканадаўства, у тым ліку падложныя, падробленыя або несапраўдныя дакументы;

не маецца падстаў для яго знаходжання ў Рэспубліцы Беларусь;

у дачыненні іншаземца прыняты рашэнне аб высылцы або пастанова аб накладанні адміністрацыйнага спагнання ў выглядзе дэпартацыі, за выключэннем рэгістрацыі або прадаўжэння тэрміну часовага знаходжання ў Рэспубліцы Беларусь у сувязі з абскарджаннем (апратэставаннем) прызначаныя рашэнні або пастановы.

У выпадку прыняцця рашэнняў аб адмове ў рэгістрацыі, прадаўжэнні і (або) аб скарачэнні тэрміну часовага знаходжання ў Рэспубліцы Беларусь тэрмін дзеяння візы, выдадзенай іншаземцу, і (або) тэрмін яго часовага знаходжання скарачаюцца, калі не маецца законных падстаў для яго знаходжання ў Рэспубліцы Беларусь.

У выпадку, калі тэрмін часовага знаходжання ў Рэспубліцы Беларусь скарочаны і не маецца другіх законных падстаў для знаходжання ў Рэспубліцы Беларусь, іншаземец абавязаны выехаць з Рэспублікі Беларусь на працягу дзесяці сутак з дня яго паведамлення аб прынятым рашэнні аб скарачэнні тэрміну яго часовага знаходжання.

Артыкул 47. Органы, якія прымаюць рашэнні аб прадаўжэнні тэрміну часовага знаходжання ў Рэспубліцы Беларусь, аб адмове ў рэгістрацыі або прадаўжэнні тэрміну часовага знаходжання ў Рэспубліцы Беларусь, аб скарачэнні тэрміну часовага знаходжання ў Рэспубліцы Беларусь

Рашэння аб прадаўжэнні тэрміну часовага знаходжання ў Рэспубліцы Беларусь, аб адмове ў рэгістрацыі або прадаўжэнні тэрміну часовага знаходжання ў Рэспубліцы Беларусь прымаюцца:

у дачыненні іншаземцаў, якія падлягаюць рэгістрацыі або акрэдытацыі або зарэгістраванай або акрэдытаванай у Міністэрстве замежных спраў, а таксама аб'яўленых Рэспублікай Беларусь непрымальнымі або непажаданымі (persona non grata), – Міністэрствам замежных спраў;

у дачыненні іншых іншаземцаў – падраздзяленнямі па грамадзянстве і міграцыі.

Рашэнні аб скарачэнні тэрміну часовага знаходжання ў Рэспубліцы Беларусь прымаюцца:

у дачыненні іншаземцаў, зарэгістраваных або акрэдытаваных у Міністэрстве замежных спраў, а таксама аб'яўленых Рэспублікай Беларусь непрымальнымі або непажаданымі (persona non grata), – Міністэрствам замежных спраў;

у дачыненні іншых іншаземцаў – тэрытарыяльнымі органамі ўнутраных спраў самастойнае або па хадайніцтве адпаведных дзяржаўных органаў Рэспублікі Беларусь.

Артыкул 48. Дазвол на часовае пражыванне

Дазвол на часовае пражыванне выдаецца іншаземцам:

калі яны прыбытку ў Рэспубліку Беларусь для атрымання або атрымліваюць на тэрыторыі Рэспублікі Беларусь прафесіянальна-тэхнічная, сярэдняя спецыяльная, вышэйшая, навукова-арыентаваная адукацыя, дадатковая адукацыя дарослых пры асваенні зместу адукацыйнай праграмы павышэння кваліфікацыі кіруючых работнікаў і спецыялістаў, адукацыйнай праграмы павышэння кваліфікацыі рабочай (служачых), адукацыйнай праграмы перападрыхтоўкі кіруючых работнікаў і спецыялістаў, якія маюць вышэйшая адукацыя, адукацыйнай праграмы перападрыхтоўкі кіруючых работнікаў і спецыялістаў, якія маюць сярэдняя спецыяльная адукацыя, адукацыйнай праграмы перападрыхтоўкі рабочых (служачых), адукацыйнай праграмы прафесійнай падрыхтоўкі рабочых (служачых), адукацыйнай праграмы стажыроўкі кіруючых работнікаў і спецыялістаў, а таксама пры асваенні ва ўстановах сярэдняй спецыяльнай і вышэйшай адукацыі зместу адукацыйнай праграмы падрыхтоўкі асоб да паступлення ва ўстановы адукацыі Рэспублікі Беларусь або адукацыйнай праграмы курсаў, якія абучаюць (лекторыяў, тэматычных семінараў, практыкумаў, трэнінгаў, афіцэрскіх курсаў і іншых відаў курсаў, якія абучаюць), накіраванай на вывучэнне рускага і (або) беларускі моў, – на тэрмін атрымання адукацыі, але не болей аднаго года;

калі яны з'яўляюцца мужамі, блізкімі сваякамі грамадзян Рэспублікі Беларусь, іншаземцаў, якія пастаянна пражываюць у Рэспубліцы Беларусь, – на тэрмін знаходжання, але не болей аднаго года;

калі яны прыбытку ў Рэспубліку Беларусь для занятку або займаюцца працоўнай дзейнасцю па працоўных дагаворах, рэлігійнай, прадпрымальніцкім або іншым дзейнасцю на тэрыторыі Рэспублікі Беларусь у парадку, устаноўленым заканадаўствам, – на тэрмін знаходжання, але не болей аднаго года, калі іншы тэрмін не вызначаны заканадаўчымі актамі;

калі яны з'яўляюцца высокакваліфікаванымі работнікамі*, – на тэрмін знаходжання, але не болей двух гадоў, калі іншы тэрмін не вызначаны заканадаўчымі актамі;

______________________________

* Для мэт сапраўднага Закона тэрмін «высокакваліфікаваны работнік» выкарыстоўваецца ў значэнні, вызначаным абзацам трэцім артыкула 1 Закона Рэспублікі Беларусь ад 30 снежня 2010 г. № 225-З «Аб знешняй працоўнай міграцыі».

у дачыненні якіх вызначана апека (папячыцельства) грамадзянамі Рэспублікі Беларусь, а таксама іншаземцамі, якія пастаянна пражываюць у Рэспубліцы Беларусь, – на тэрмін устанаўлення апекі (папячыцельствы), але не болей аднаго года;

калі яны з'яўляюцца беларусамі, а таксама асобамі, якія ідэнтыфікуюць сябе як беларусы, і іх нашчадкамі (кроўныя сваякі па прамой лініі: дзеці, унукі, праўнукі), граніцамі, якія нарадзіліся за сучаснай тэрыторыі Рэспублікі Беларусь, – на тэрмін знаходжання, але не болей аднаго года;

калі яны маюць падставы для набыцця грамадзянства Рэспублікі Беларусь у парадку рэгістрацыі, – на тэрмін знаходжання, але не болей аднаго года;

калі яны раней заключаліся ў грамадзянства Рэспублікі Беларусь, – на тэрмін знаходжання, але не болей аднаго года;

калі ў іх маецца на праве ўласнасці жылое памяшканне ў Рэспубліцы Беларусь, – на тэрмін знаходжання, але не болей аднаго года;

калі яны ў парадку, устаноўленым заканадаўчымі актамі, звярнуліся з хадайніцтвам аб даванні статусу бежанца, дадатковай абароны або сховішча ў Рэспубліцы Беларусь, – на тэрмін разгляду хадайніцтва;

калі ім дадзены статус бежанца або сховішча ў Рэспубліцы Беларусь, – на тэрмін не болей аднаго года;

калі ім дадзена дадатковая абарона ў Рэспубліцы Беларусь, – на тэрмін давання дадатковай абароны, але не болей аднаго года;

калі ўзніклі прадугледжаныя сапраўдным Законам і іншымі заканадаўчымі актамі абставін, пры якіх яны не могуць быць выдвараны за граніцы Рэспублікі Беларусь, – на тэрмін, на працягу якога немагчыма выдварэнне за граніцы Рэспублікі Беларусь, але не болей аднаго года;

калі адсутнічае дзяржава, якая пагадзілася іх прыняць, – на тэрмін не болей аднаго года;

калі яны атрымліваюць медыцынскую дапамогу ў стацыянарных умовах у арганізацыях аховы здароўя Рэспублікі Беларусь, – на тэрмін лячэння, але не болей аднаго года;

калі яны суправаджаюць асобу, якая атрымлівае медыцынскую дапамогу ў стацыянарных умовах у арганізацыі ахове здароўя Рэспублікі Беларусь, і (або) ажыццяўляюць догляд за такой асобай, пры ўмове, што такая асоба па стане здароўя адчувае патрэбу ў дадзеным суправаджэнні (доглядзе), – на тэрмін лячэння такой асобы, але не болей аднаго года;

па іншых падставах, прадугледжаных заканадаўствам і міжнароднымі дагаворамі Рэспублікі Беларусь.

Дазвол на часовае пражыванне можа выдадзена членам сям'і іншаземца, які атрымаў або які атрымлівае дазвол на часовае пражыванне, пры наяўнасці законнай крыніцы атрымання даходаў, якія забяспечваюць яму і членам яго сям'і пражытачны мінімум, устаноўлены ў Рэспубліцы Беларусь, на перыяд разгляду заявы аб выдачы дазволу на часовае пражыванне, на тэрмін знаходжання, але не болей тэрміну дзеяння дазволу на часовае пражыванне іншаземца, які атрымаў або які атрымлівае дазвол на часовае пражыванне.

Па матываваным хадайніцтве органа, які ажыццяўляе аператыўна-вышуковую дзейнасць, або органа, які вядзе крымінальны працэс, дазвол на часовае пражыванне выдаецца іншаземцу, які з'яўляецца ахвярай гандлю людзьмі і актыўна спрыяльнаму расследаванню крымінальнай справы аб гандлі людзьмі або злачынства, звязанага з гандлем людзьмі, арганізацыяй незаконнай міграцыі, тэрмін знаходжання якога ў Рэспубліцы Беларусь скончыўся, – на перыяд яго ўдзелу ў крымінальным працэсе, сацыяльнай абароны і рэабілітацыі, але не болей аднаго года.

Атрыманне іншаземцам дазволу на часовае пражыванне ў Рэспубліцы Беларусь пацвярджаецца маркай «Дазвол на часовае пражыванне», якая афармляецца ў парадку, устаноўленым Саветам Міністраў Рэспублікі Беларусь.

Іншаземец, які часова пражывае ў Рэспубліцы Беларусь абавязаны пражываць у Рэспубліцы Беларусь толькі па тым месцы часовага пражывання, па якому ім выдадзена дазвол на часовае пражыванне.

Пры перамене месца часовага пражывання іншаземец, які часова пражывае ў Рэспубліцы Беларусь абавязаны на працягу трох рабочых дзён, якія падлічваюцца з дня прыбыцця на новае месца часовага пражывання, звярнуцца ў падраздзяленне па грамадзянстве і міграцыі па новым месцы часовага пражывання для ўнясення змяненняў у марку «Дазвол на часовае пражыванне».

Дзяржаўныя органы Рэспублікі Беларусь, у якія іншаземец можа звярнуцца за выдачай дазволу на часовае пражыванне, дакументы, неабходныя для выдачы дазволу на часовае пражыванне, тэрмін яго выдачы і дзеяння, а таксама памер платы, якая збіраецца за выдачу дазволу на часовае пражыванне, вызначаюцца заканадаўчымі актамі.

Установы адукацыі, арганізацыі, якія рэалізуюць адукацыйныя праграмы навукова-арыентаванай адукацыі, іншыя арганізацыі, якім у адпаведнасці з заканадаўствам дадзена права ажыццяўляць адукацыйную дзейнасць, прадстаўляюць у парадку і тэрміны, якія вызначаюцца Міністэрствам унутраных спраў, у падраздзяленне па грамадзянстве і міграцыі па месцы часовага пражывання іншаземца інфармацыю аб прыняцці рашэння аб спыненні адукацыйных дачыненняў (адлічэнні) з іншаземцам.

Іншаземец, які часова пражывае ў Рэспубліцы Беларусь абавязаны выехаць з Рэспублікі Беларусь да сканчэння тэрміну дзеяння дазволу на часовае пражыванне, калі на дату сканчэння прызначанага тэрміну ён не зарэгістраваўся ў органе рэгістрацыі па месцы фактычнага часовага знаходжання іншаземец, які часова як знаходзіцца ў Рэспубліцы Беларусь або ім не атрыманы новы дазвол на часовае пражыванне або дазвол на пастаяннае пражыванне.

Артыкул 49. Адмова ў выдачы дазволу на часовае пражыванне

У выдачы дазволу на часовае пражыванне іншаземцу можа адмоўлена, калі:

вызначаны падставы, прадугледжаныя абзацамі трэцім, пятым, сёмым–адзінаццатым часткі першага артыкула 30, абзацамі трэцім і чацвёртым часткі першага артыкула 46 сапраўднага Закона;

заяўленая мэта ўезда ў Рэспубліку Беларусь іншаземца, які з'яўляецца грамадзянінам (падданым) дзяржавы, недабрастотнай у міграцыйным дачыненні, іншая, чым падстава, па якой ён звярнуўся за выдачай дазволу на часовае пражыванне.

Дазвол на часовае пражыванне іншаземцу не выдаецца, калі:

вызначаны падставы, прадугледжаныя абзацамі другім, чацвёртым–шостым часткі другой артыкула 30, абзацам трэцім часткі другой артыкула 46 сапраўднага Закона;

пры прадстаўленні ў адпаведныя дзяржаўныя органы Рэспублікі Беларусь дакументаў, неабходных для прыняцця рашэння аб выдачы яму дазволу на часовае пражыванне, іншаземец паведаміў фальшывыя звесткі, прадставіў дакументы і (або) звесткі, якія не адпавядаюць патрабаванням заканадаўства, у тым ліку падложныя, падробленыя або несапраўдныя дакументы;

маюцца дакументы і (або) звесткі, якія пацвярджаюць, што шлюб з грамадзянінам Рэспублікі Беларусь або іншаземцам, пастаянна пражываючымі ў Рэспубліцы Беларусь, заключаны іншаземцам выключна ў мэтах атрымання дазволу на часовае або пастаяннае пражыванне;

не маецца падстаў для яго часовага пражывання ў Рэспубліцы Беларусь;

пры прадстаўленні ў адпаведныя дзяржаўныя органы Рэспублікі Беларусь дакументаў, неабходных для прыняцця рашэння аб выдачы дазволу на часовае пражыванне членам сям'і іншаземца, ён не можа прадставіць доказы магчымасці ўтрымліваць сябе і членаў сваёй сям'і ў Рэспубліцы Беларусь у граніцах пражытачнага мінімуму, устаноўленага ў Рэспубліцы Беларусь, на перыяд разгляду заявы аб выдачы дазволу на часовае пражыванне, за выключэннем выпадку, калі іншаземец прызнаны непрацаздольным.

У выпадку прыняцця рашэння аб адмове ў выдачы дазволу на часовае пражыванне тэрмін дзеяння візы, выдадзенай іншаземцу, і (або) тэрмін яго рэгістрацыі, часовага знаходжання скарачаюцца, калі не маецца законных падстаў для яго знаходжання ў Рэспубліцы Беларусь.

Іншаземец, у дачыненні якога прынята рашэнне аб адмове ў выдачы дазволу на часовае пражыванне, калі не маецца другіх законных падстаў для яго знаходжання ў Рэспубліцы Беларусь, абавязаны выехаць з Рэспублікі Беларусь на працягу пятнаццаці сутак з дня яго паведамлення аб прынятым рашэнні аб адмове ў выдачы дазволу на часовае пражыванне.

Артыкул 50. Ануляванне дазволу на часовае пражыванне

Дазвол на часовае пражыванне іншаземца можа анулявана, калі:

вызначаны падставы, прадугледжаныя абзацамі трэцім, пятым, сёмым–адзінаццатым часткі першага артыкула 30, абзацамі трэцім і чацвёртым часткі першага артыкула 46 сапраўднага Закона;

іншаземец выязджае або выехаў з Рэспублікі Беларусь у замежную дзяржаву на пастаяннае пражыванне.

Дазвол на часовае пражыванне іншаземца анулюецца:

калі вызначаны падставы, прадугледжаныя абзацамі другім, чацвёртым–шостым часткі другой артыкула 30, абзацам трэцім часткі другой артыкула 46 сапраўднага Закона;

у выпадку выяўлення, што пры прадстаўленні ў адпаведныя дзяржаўныя органы Рэспублікі Беларусь дакументаў, неабходных для прыняцця рашэння аб выдачы яму дазволу на часовае пражыванне, іншаземец паведаміў фальшывыя звесткі, прадставіў дакументы і (або) звесткі, якія не адпавядаюць патрабаванням заканадаўства, у тым ліку падложныя, падробленыя або несапраўдныя дакументы;

у выпадку дэпартацыі або высылкі іншаземца;

у выпадку страты падставы, у адпаведнасці з якой было прынята рашэнне аб выдачы іншаземцу дазволу на часовае пражыванне;

калі іншаземцам атрыманы дазвол на пастаяннае пражыванне;

калі іншаземец набыў грамадзянства Рэспублікі Беларусь;

калі іншаземец прызнаны які невядома адсутнічае;

у сувязі са смерцю іншаземца або абвяшчэннем яго нябожчыкам.

Ануляванне дазволу на часовае пражыванне вабіць за сабой прызнанне несапраўднай маркі «Дазвол на часовае пражыванне», а таксама ў выпадку, калі не маецца законных падстаў для знаходжання іншаземца ў Рэспубліцы Беларусь, скарачэнне тэрміну дзеяння візы, выдадзенай іншаземцу, або яе ануляванне.

У выпадку, калі дазвол на часовае пражыванне, выдадзенае іншаземцу, анулявана і не маецца другіх законных падстаў для яго знаходжання ў Рэспубліцы Беларусь, іншаземец абавязаны выехаць з Рэспублікі Беларусь на працягу пятнаццаці сутак з дня яго паведамлення аб прынятым рашэнні аб ануляванні дазволу на часовае пражыванне, калі іншы тэрмін выезда не вызначаны заканадаўчымі актамі, рэгулюючымі асаблівасці прававога палажэння іншаземцаў, якія хадайнічаюць аб даванні статусу бежанца, дадатковай абароны або сховішча ў Рэспубліцы Беларусь, а таксама іншаземцаў, якім дадзены статус бежанца, дадатковая абарона, сховішча або часовая абарона ў Рэспубліцы Беларусь.

Іншаземец, у якога ануляваны дазвол на часовае пражыванне па падставах, прадугледжаных часткай першай і абзацамі другіх, трэцім і пятым часткі другой сапраўднага артыкула, абавязаны на працягу пяці сутак з дня яго паведамлення аб прынятым рашэнні аб ануляванні дазволу на часовае пражыванне зарэгістравацца ў органе рэгістрацыі па месцы фактычнага часовага знаходжання.

Артыкул 51. Органы, якія прымаюць рашэнні аб выдачы дазволу на часовае пражыванне, аб адмове ў выдачы такога рашэння, аб ануляванні дазволу на часовае пражыванне

Рашэння аб выдачы дазволу на часовае пражыванне або аб адмове ў выдачы такога дазволу прымаюцца падраздзяленнямі па грамадзянстве і міграцыі.

Рашэнні аб ануляванні дазволу на часовае пражыванне прымаюцца тэрытарыяльнымі органамі ўнутраных спраў самастойнае або па хадайніцтве адпаведных дзяржаўных органаў і іншых арганізацый Рэспублікі Беларусь.

Артыкул 52. Дакумент, які сведчыць у Рэспубліцы Беларусь асоба іншаземца, які часова знаходзіцца або які часова пражывае ў Рэспубліцы Беларусь

Дакументам, які сведчыць у Рэспубліцы Беларусь асоба іншаземца, які часова знаходзіцца або які часова пражывае ў Рэспубліцы Беларусь, за выключэннем іншаземцаў, якім дадзены статус бежанца ў Рэспубліцы Беларусь, з'яўляецца дакумент для выезда за мяжу.

У выпадках, прадугледжаных заканадаўчымі актамі, для пасведчання асобы іншаземцаў, прызначаных у частцы першага сапраўднага артыкула, акрамя дакументаў для выезда за мяжу могуць выкарыстоўвацца іншыя дакументы.

Артыкул 53. Дазвол на пастаяннае пражыванне

Дазвол на пастаяннае пражыванне выдаецца іншаземцам, якія:

з'яўляюцца блізкімі сваякамі грамадзян Рэспублікі Беларусь, якія пастаянна пражываюць у Рэспубліцы Беларусь;

з'яўляюцца асобамі, якімі дадзены статус бежанца або сховішча ў Рэспубліцы Беларусь;

маюць права на ўз'яднанне сям'і;

пражылі ў Рэспубліцы Беларусь пасля атрымання дазволу на часовае пражыванне на працягу апошніх пяці гадоў бесперапынна, а для высокакваліфікаваных работнікаў – на працягу апошніх трох гадоў бесперапынна. Тэрмін пражывання ў Рэспубліцы Беларусь лічыцца неперарыўным, калі іншаземец знаходзіўся ў Рэспубліцы Беларусь на законных падставах і не выязджаў з Рэспублікі Беларусь або калі іншаземец у перыяд знаходжання ў Рэспубліцы Беларусь на законных падставах выязджаў з Рэспублікі Беларусь на тэрмін не болей дзевяноста сутак у каляндарным годзе;

маюць падставы для набыцця грамадзянства Рэспублікі Беларусь у парадку рэгістрацыі;

знаходзіліся раней у грамадзянстве Рэспублікі Беларусь;

з'яўляюцца работнікамі і спецыялістамі, у якіх адчуваюць патрэбу арганізацыі Рэспублікі Беларусь;

уладаюць выключнымі здольнасцямі і талентам або маюць выдатныя заслугі перад Рэспублікай Беларусь, высокія дасягненні ў галіне навукі, тэхнікі, культуры і спорту;

з'яўляюцца іншаземцамі, якія ажыццявілі інвестыцыі на тэрыторыі Рэспублікі Беларусь у памеры не менш пятнаццаці тысяч базавых велічынь спосабамі, не забароненымі заканадаўчымі актамі;

з'яўляюцца беларусамі, а таксама асобамі, якія ідэнтыфікуюць сябе як беларусы, і іх нашчадкамі (кроўныя сваякі па прамой лініі: дзеці, унукі, праўнукі), граніцамі, якія нарадзіліся за сучаснай тэрыторыі Рэспублікі Беларусь;

маюць права на атрыманне дазволу на пастаяннае пражыванне па іншых падставах, прадугледжаных заканадаўчымі актамі і міжнароднымі дагаворамі Рэспублікі Беларусь.

Дазвол на пастаяннае пражыванне можа выдадзена асобам без грамадзянства, якія знаходзяцца ў Рэспубліцы Беларусь болей трох гадоў, пры ўмове, што адсутнічае дзяржаву, якая пагадзілася іх прыняць, за выключэннем асоб без грамадзянства, якія аформілі спыненне грамадзянства ў парадку, устаноўленым заканадаўствам дзяржавы ранейшага грамадзянства.

Дазвол на пастаяннае пражыванне можа выдадзена іншаземцам, не прызначаным у частках першага і другой сапраўднага артыкула, на падставе рашэння Савета Міністраў Рэспублікі Беларусь па ўзгадненні з Прэзідэнтам Рэспублікі Беларусь.

Парадак выдачы іншаземцам дазволаў на пастаяннае пражыванне вызначаецца заканадаўчымі актамі і пастановамі Савета Міністраў Рэспублікі Беларусь.

Іншаземцы, якія атрымалі дазвол на пастаяннае пражыванне, абавязаны зарэгістравацца па месцы жыхарства ў Рэспубліцы Беларусь не пазней трох месяцаў з дня атрымання дазволу на пастаяннае пражыванне.

Іншаземцы, якія пастаянна пражываюць у Рэспубліцы Беларусь абавязаны пражываць у Рэспубліцы Беларусь толькі па тым месцы жыхарства або месцы знаходжання, па якому яны зарэгістраваны ў Рэспубліцы Беларусь.

Парадак рэгістрацыі іх, якія пастаянна пражываюць у Рэспубліцы Беларусь іншаземцаў і зняцця з рэгістрацыйнага ўліку па месцы жыхарства і месцы знаходжання ў Рэспубліцы Беларусь вызначаецца заканадаўчымі актамі.

Артыкул 54. Іміграцыйная квота

У мэтах дзяржаўнага рэгулявання ўезда іншаземцаў на пастаяннае пражыванне ў Рэспубліку Беларусь Савет Міністраў Рэспублікі Беларусь можа ставіць іміграцыйную квоту, якая вызначаецца для кожнай дзяржавы асобна.

Іншаземцы, якія маюць права на ўз'яднанне сям'і, уязджаюць на пастаяннае пражыванне ў Рэспубліку Беларусь у мэтах сумеснага пражывання і вядзення агульнай гаспадаркі па-за вызначанай іміграцыйнай квотай.

Прэзідэнт Рэспублікі Беларусь можа прымаць рашэнні аб допуску іншаземцаў на пастаяннае пражыванне ў Рэспубліку Беларусь звыш вызначанай іміграцыйнай квоты.

Артыкул 55. Права на ўз'яднанне сям'і

Права на ўз'яднанне сем'і маюць:

муж (жонка);

дзеці, у тым ліку ўсыноўленыя (удачароныя), якія не дасягнулі васемнаццаці гадоў, за выключэннем таго, якое набылі дзеяздольнасць у поўным аб'ёме ў адпаведнасці з заканадаўствам;

дзеці, у тым ліку ўсыноўленыя (удачароныя), старэйшым васемнаццаці гадоў, якія з'яўляюцца непрацаздольнымі, якія не складаюцца ў шлюбе, якія знаходзяцца на ўтрыманні грамадзяніна Рэспублікі Беларусь або іншаземца, які пастаянна пражывае ў Рэспубліцы Беларусь;

непрацаздольныя бацькі і ўсынавіцелі (удочерители), якія знаходзяцца на ўтрыманні грамадзяніна Рэспублікі Беларусь або іншаземца, які пастаянна пражывае ў Рэспубліцы Беларусь.

Іншаземцы, прызначаныя ў частцы першага сапраўднага артыкула, маюць права на ўз'яднанне сям'і пры наяўнасці запрашэння адпаведна ад жонкі (жонка), бацькаў, усынавіцеляў (удочерителей), дзяцей, у тым ліку ўсыноўленых (удачароных), якія з'яўляюцца грамадзянамі Рэспублікі Беларусь або іншаземцамі, якія пастаянна пражываюць у Рэспубліцы Беларусь.

У асобных выпадках права на ўз'яднанне сям'і можа дадзена іншым не прызначаным у частцы першага сапраўднага артыкула сваякам, мачасе, айчыму, зводным братам і сёстрам грамадзян Рэспублікі Беларусь і іншаземцаў, якія пастаянна пражываюць у Рэспубліцы Беларусь, пры наяўнасці ў асобы або іншаземца, які запрашае, які звярнуўся з заявай аб выдачы дазволу на пастаяннае пражыванне, дастатковых жыллёвых умоў, а таксама ў асобы, якая запрашае законнай крыніцы атрымання даходаў, якія забяспечваюць яму, яго мужу (жонцы); дзецям, у тым ліку ўсыноўленым (удачароным), якія не дасягнулі васемнаццаці гадоў, за выключэннем таго, якое набылі дзеяздольнасць у поўным аб'ёме ў адпаведнасці з заканадаўствам; дзецям, у тым ліку ўсыноўленым (удачароным), старэйшым васемнаццаці гадоў, якое з'яўляецца непрацаздольнымі, які не складаецца ў шлюбе, якое знаходзіцца ў яго на ўтрыманні; непрацаздольным бацькам і ўсынавіцелям (удочерителям), якія знаходзяцца ў яго на ўтрыманні, і іншаземцу, які звярнуўся за выдачай дазволу на пастаяннае пражыванне, пражытачны мінімум, устаноўлены ў Рэспубліцы Беларусь, на перыяд разгляду заявы.

У выпадку ўз'яднання сям'і іншаземец, які звярнуўся за выдачай дазволу на пастаяннае пражыванне, або яго твар, які запрашае абавязаны прадставіць дакументы, якія пацвярджаюць права на ўз'яднанне сям'і.

Артыкул 55¹. Кампенсацыя расходаў на пераезд у Рэспубліку Беларусь і першапачатковае добраўпарадкаванне

У выпадку атрымання дазволу на пастаяннае пражыванне права на кампенсацыю расходаў на пераезд у Рэспубліку Беларусь і першапачатковае добраўпарадкаванне маюць іншаземцы:

прызначаныя ў абзацах восьмым і дзевятым часткі першага артыкула 53 сапраўднага Закона;

якія з'яўляюцца мужам (жонкай), непаўналетнімі дзецьмі, у тым ліку ўсыноўленымі (удачаронымі), іншаземцаў, прызначаных у абзацах восьмым і дзевятым часткі першага артыкула 53 сапраўднага Закона, і якія прыбылі ў Рэспубліку Беларусь сумесна з такімі іншаземцамі.

Дзяржаўныя органы Рэспублікі Беларусь, у якія іншаземец можа звярнуцца па пытанні кампенсацыі расходаў на пераезд у Рэспубліку Беларусь і першапачатковае добраўпарадкаванне, дакументы, неабходныя для прыняцця рашэння па прызначаным пытанні, тэрміны прыняцця і дзеяння адпаведнага рашэння вызначаюцца заканадаўчымі актамі.

Памер грашовай выплаты, накіраванай на кампенсацыю расходаў на пераезд у Рэспубліку Беларусь і першапачатковае добраўпарадкаванне, ажыццяўляемай іншаземцам, прызначаным у часткі першага сапраўднага артыкула, умовы і парадак яе ўстанаўлення, ажыццяўлення і звароту вызначаюцца Саветам Міністраў Рэспублікі Беларусь.

Іншаземцы, прызначаныя ў абзацах восьмым і дзевятым часткі першага артыкула 53 сапраўднага Закона, атрымаўшыя грашовую выплату, прызначаную ў частцы трэцяга сапраўднага артыкула, а таксама іх муж (жонка), непаўналетнія дзеці, у тым ліку ўсыноўленыя (удачароныя), якія атрымалі такую грашовую выплату, абавязаны яе вярнуць у дзяржаўны орган Рэспублікі Беларусь, яе які ажыццявіў, на працягу месяца з дня датэрміновага скасавання працоўнага дагавора з арганізацыяй Рэспублікі Беларусь, якая хадайнічала аб выдачы ім дазволу на пастаяннае пражыванне, калі працоўны дагавор з такімі іншаземцамі спынены па падставах, якія прызнаюцца ў адпаведнасці з заканадаўчымі актамі якія дыскрэдытуюць абставінамі звальнення.

Іншаземцы, прызначаныя ў часткі чацвёртага сапраўднага артыкула, якія не вярнулі грашовую выплату на працягу месяца з дня датэрміновага скасавання працоўнага дагавора, уключаюцца ў Спіс асоб, уезд якіх у Рэспубліку Беларусь забаронены або непажаданы, з устанаўленнем тэрміну забароны ўезда ў Рэспубліку Беларусь ад шасці месяцаў да пяці гадоў або да ліквідацыі абставін, якія паслужылі падставай для ўключэння іх у прызначаны Спіс.

У выпадку незвароту або няпоўнага звароту грашовай выплаты яна можа спагнана з іншаземца ў судовым парадку.

Артыкул 56. Адмова ў выдачы дазволу на пастаяннае пражыванне

У выдачы дазволу на пастаяннае пражыванне іншаземцу можа адмоўлена, калі:

вызначаны падставы, прадугледжаныя абзацамі пятым і дзесятым часткі першага артыкула 30, абзацам трэцім часткі першага артыкула 46 сапраўднага Закона;

заяўленая мэта ўезда ў Рэспубліку Беларусь іншаземца, які з'яўляецца грамадзянінам (падданым) дзяржавы, недабрастотнай у міграцыйным дачыненні, іншая, чым падстава, па якой ён звярнуўся за выдачай дазволу на пастаяннае пражыванне;

вычарпана вызначаная іміграцыйная квота.

Дазвол на пастаяннае пражыванне іншаземцу не выдаецца, калі:

вызначаны падставы, прадугледжаныя абзацамі другім, чацвёртым–шостым часткі другой артыкула 30, абзацам трэцім часткі другой артыкула 46 сапраўднага Закона;

пры прадстаўленні ў адпаведныя дзяржаўныя органы Рэспублікі Беларусь дакументаў, неабходных для прыняцця рашэння аб выдачы яму дазволу на пастаяннае пражыванне, іншаземец паведаміў фальшывыя звесткі, прадставіў дакументы і (або) звесткі, якія не адпавядаюць патрабаванням заканадаўства, у тым ліку падложныя, падробленыя або несапраўдныя дакументы;

не маецца падстаў для яго пастаяннага пражывання ў Рэспубліцы Беларусь;

маюцца дакументы і (або) звесткі, якія пацвярджаюць, што шлюб з грамадзянінам Рэспублікі Беларусь або іншаземцам, пастаянна пражываючымі ў Рэспубліцы Беларусь, заключаны іншаземцам выключна ў мэтах атрымання дазволу на часовае або пастаяннае пражыванне.

У выпадку прыняцця рашэння аб адмове ў выдачы дазволу на пастаяннае пражыванне тэрмін дзеяння візы, выдадзенай іншаземцу, і (або) тэрмін яго рэгістрацыі, часовага знаходжання скарачаюцца, калі не маецца законных падстаў для яго знаходжання ў Рэспубліцы Беларусь.

Пералік дакументаў і (або) звестак, прадугледжаных абзацам пятым часткі другой сапраўднага артыкула, і парадак іх атрымання падраздзяленнямі па грамадзянстве і міграцыі вызначаюцца Саветам Міністраў Рэспублікі Беларусь.

Іншаземец, у дачыненні якога прынята рашэнне аб адмове ў выдачы дазволу на пастаяннае пражыванне, калі не маецца другіх законных падстаў для яго знаходжання ў Рэспубліцы Беларусь, абавязаны выехаць з Рэспублікі Беларусь на працягу аднаго месяца з дня яго паведамлення аб прынятым рашэнні аб адмове ў выдачы дазволу на пастаяннае пражыванне.

Артыкул 57. Ануляванне дазволу на пастаяннае пражыванне

Дазвол на пастаяннае пражыванне, выдадзенае іншаземцу, можа анулявана, калі:

вызначаны падставы, прадугледжаныя абзацамі пятым і дзесятым часткі першага артыкула 30, абзацам трэцім часткі першага артыкула 46 сапраўднага Закона;

іншаземец атрымаў дазвол на пастаяннае пражыванне ў замежнай дзяржаве;

страчаны падставы, па якім было прынята рашэнне аб выдачы іншаземцу дазволу на пастаяннае пражыванне, за выключэннем выпадкаў, калі іншаземец знаходзіўся ў Рэспубліцы Беларусь на законных падставах на працягу апошніх пяці гадоў бесперапынна;

іншаземец знаходзіўся за граніцамі Рэспублікі Беларусь болей аднаго года з даты апошняга выезда з Рэспублікі Беларусь;

іншаземец не мае законнай крыніцы атрымання даходаў, якія забяспечваюць яму пражытачны мінімум, устаноўлены ў Рэспубліцы Беларусь, на працягу апошняй шасці месяцаў;

іншаземец болей аднаго года не мае сапраўднага віду на жыхарства або біяметрычнага віду на жыхарства.

Дазвол на пастаяннае пражыванне, выдадзенае іншаземцу, анулюецца:

калі вызначаны падставы, прадугледжаныя абзацамі другім, чацвёртым–шостым часткі другой артыкула 30, абзацам трэцім часткі другой артыкула 46 сапраўднага Закона;

калі шлюб, заключаны іншаземцам з грамадзянінам Рэспублікі Беларусь або іншаземцам, пастаянна пражываючымі ў Рэспубліцы Беларусь, і які паслужыў падставай для выдачы дазволу на пастаяннае пражыванне, прызнаны ў парадку, устаноўленым заканадаўчымі актамі, несапраўдным;

у выпадку выяўлення, што пры прадстаўленні ў адпаведныя дзяржаўныя органы Рэспублікі Беларусь дакументаў, неабходных для прыняцця рашэння аб выдачы яму дазволу на пастаяннае пражыванне, іншаземец паведаміў фальшывыя звесткі, прадставіў дакументы і (або) звесткі, якія не адпавядаюць патрабаванням заканадаўства, у тым ліку падложныя, падробленыя або несапраўдныя дакументы;

калі іншаземец выехаў або выязджае з Рэспублікі Беларусь у замежную дзяржаву на пастаяннае пражыванне;

у выпадку дэпартацыі або высылкі іншаземца;

калі іншаземец набыў грамадзянства Рэспублікі Беларусь;

калі іншаземец прызнаны які невядома адсутнічае;

у сувязі са смерцю іншаземца або абвяшчэннем яго нябожчыкам.

Ануляванне дазволу на пастаяннае пражыванне вабіць за сабой скарачэнне тэрміну дзеяння візы, выдадзенай іншаземцу, або яе ануляванне і (або) адабранне віду на жыхарства або біяметрычнага віду на жыхарства.

У выпадку, калі дазвол на пастаяннае пражыванне, выдадзенае іншаземцу, анулявана і не маецца другіх законных падстаў для яго знаходжання ў Рэспубліцы Беларусь, іншаземец абавязаны выехаць з Рэспублікі Беларусь на працягу аднаго месяца з дня яго паведамлення аб прынятым рашэнні аб ануляванні дазволу на пастаяннае пражыванне, калі іншы тэрмін выезда не вызначаны заканадаўчымі актамі, рэгулюючымі асаблівасці прававога палажэння іншаземцаў, якія хадайнічаюць аб даванні статусу бежанца, дадатковай абароны або сховішча ў Рэспубліцы Беларусь, а таксама іншаземцаў, якім дадзены статус бежанца, дадатковая абарона, сховішча або часовая абарона ў Рэспубліцы Беларусь.

Іншаземец, у якога ануляваны дазвол на пастаяннае пражыванне па падставах, прадугледжаных часткай першай і абзацамі другіх–пятым часткі другой сапраўднага артыкула, абавязаны на працягу пяці сутак з дня яго паведамлення аб прынятым рашэнні аб ануляванні дазволу на пастаяннае пражыванне зарэгістравацца ў органе рэгістрацыі па месцы фактычнага часовага знаходжання.

Артыкул 58. Органы, якія прымаюць рашэнні аб выдачы дазволу на пастаяннае пражыванне, аб адмове ў выдачы такога дазволу, аб ануляванні дазволу на пастаяннае пражыванне

Рашэння аб выдачы дазволу на пастаяннае пражыванне або аб адмове ў выдачы такога дазволу прымаюцца:

у дачыненні іншаземцаў, прызначаных у абзацах дзевятым, дзесятым часткі першага і часткі другой артыкула 53, часткі трэцяга артыкула 55 сапраўднага Закона, – кіраваннямі па грамадзянстве і міграцыі галоўнага кіравання ўнутраных спраў Мінскага гарадскога выканаўчага камітэта, кіраванняў унутраных спраў абласных выканаўчых камітэтаў (далей – кіраванне па грамадзянству і міграцыі);

у дачыненні іншых іншаземцаў – падраздзяленнямі па грамадзянстве і міграцыі.

Рашэнні аб выдачы дазволу на пастаяннае пражыванне ў дачыненні іншаземцаў, прызначаных у абзацах пятым (у дачыненні іншаземцаў – высокакваліфікаваных работнікаў), восьмым–дзесятым часткі першага артыкула 53 сапраўднага Закона, прымаюцца пры наяўнасці хадайніцтва адпаведных дзяржаўных органаў Рэспублікі Беларусь.

Рашэнні аб ануляванні дазволу на пастаяннае пражыванне прымаюцца тэрытарыяльнымі органамі ўнутраных спраў самастойнае або па хадайніцтве адпаведных дзяржаўных органаў і іншых арганізацый Рэспублікі Беларусь.

Артыкул 59. Паведамленне аб прынятых рашэннях па пытаннях знаходжання іншаземца ў Рэспубліцы Беларусь

Іншаземцу, у дачыненні якога прынята рашэнне аб адмове ў рэгістрацыі, аб адмове ў прадаўжэнні тэрміну часовага знаходжання ў Рэспубліцы Беларусь, аб адмове ў выдачы дазволу на часовае пражыванне або аб адмове ў выдачы дазволу на пастаяннае пражыванне, падраздзяленнем па грамадзянстве і міграцыі, а ў выпадках прыняцця рашэння аб адмове ў выдачы дазволу на пастаяннае пражыванне, прадугледжаных абзацам другім часткі першага артыкула 58 сапраўднага Закона, – кіраваннем па грамадзянстве і міграцыі па месцы часовага знаходжання або часовага пражывання іншаземца ў Рэспубліцы Беларусь уручаецца або накіроўваецца па пошце паведамленне аб прынятым рашэнні не пазней пяці сутак з дня прыняцця такога рашэння.

Іншаземцу, у дачыненні якога прынята рашэнне аб скарачэнні тэрміну часовага знаходжання ў Рэспубліцы Беларусь, аб ануляванні дазволу на часовае пражыванне, аб ануляванні дазволу на пастаяннае пражыванне, аб часовым абмежаванні права на выезд з Рэспублікі Беларусь, аб дазволе выезда з Рэспублікі Беларусь на пэўны тэрмін або аб зняцці часовага абмежавання права на выезд з Рэспублікі Беларусь па падставах, прызначаных у абзацах дзевятым, дзесятым і дванаццатым часткі першага артыкула 33 сапраўднага Закона, тэрытарыяльным органам унутраных спраў па месцы часовага знаходжання, часовага пражывання або месцы жыхарства іншаземца ў Рэспубліцы Беларусь уручаецца або накіроўваецца па пошце паведамленне аб прынятым рашэнні не пазней пяці сутак з дня прыняцця такога рашэння.

Іншаземцу, у дачыненні якога прынята рашэнне аб часовым абмежаванні права на выезд з Рэспублікі Беларусь, аб дазволе выезда з Рэспублікі Беларусь на пэўны тэрмін або аб зняцці часовага абмежавання права на выезд з Рэспублікі Беларусь па падставе, прызначанай у абзацы адзінаццатым часткі першага артыкула 33 сапраўднага Закона, органам дзяржаўнай бяспекі па месцы часовага знаходжання, часовага пражывання або месцы жыхарства іншаземца ў Рэспубліцы Беларусь уручаецца або накіроўваецца па пошце паведамленне аб прынятым рашэнні не пазней пяці сутак з дня прыняцця такога рашэння.

Інфармаванне іншаземца, права на выезд якога з Рэспублікі Беларусь абмежаваны па падставах, прызначаных у абзацах другім–восьмым часткі першага артыкула 33 сапраўднага Закона, аб прынятым у дачыненні яго рашэнні аб часовым абмежаванні права на выезд з Рэспублікі Беларусь, аб дазволе выезда з Рэспублікі Беларусь на пэўны тэрмін, аб прыпыненні часовага абмежавання права на выезд з Рэспублікі Беларусь або аб адмене часовага абмежавання права на выезд з Рэспублікі Беларусь ажыццяўляецца ў адпаведнасці з крымінальна-працэсуальным, крымінальна-выканаўчым, грамадзянскім працэсуальным, гаспадарчым працэсуальным заканадаўствам, заканадаўствам аб выканаўчым вядзенні або заканадаўствам, якое вызначае парадак адміністрацыйнага працэсу.

У выпадку напрамку іншаземцу паведамлення аб прынятым у дачыненні яго адным з рашэнняў, прызначаных у частках першага–трэцяга сапраўднага артыкула, іншаземец лічыцца паведамленым аб яго прыняцці па сканчэнні трох сутак з дня напрамку такога паведамлення.

Артыкул 60. Біяметрычны від на жыхарства

Іншаземец, які атрымаў дазвол на пастаяннае пражыванне, абавязаны мець біяметрычны від на жыхарства*.

Парадак выдачы, выкарыстання, абмену, прызнання несапраўдным, адабрання, захоўвання, знішчэння біяметрычнага віду на жыхарства вызначаецца заканадаўчымі актамі.

______________________________

* Для іншаземцаў, якія не маюць сапраўднага віду на жыхарства.

Артыкул 61. Цэнтралізаваны ўлік іншаземцаў

У мэтах уліку іншаземцаў, якія часова знаходзяцца, часовае і пастаянна пражываючых у Рэспубліцы Беларусь, а якія таксама адбываюць у Рэспубліцы Беларусь пакаранне ў выглядзе арышту, пазбаўлення свабоды на пэўны тэрмін, пажыццёвага пазбаўлення свабоды, і ажыццяўлення міграцыйнага кантролю ствараецца цэнтральны банк даных уліку іншаземцаў, якія знаходзяцца ў Рэспубліцы Беларусь.

У цэнтральны банк даных уліку іншаземцаў, якія знаходзяцца ў Рэспубліцы Беларусь, уключаюцца персанальныя даныя іншаземцаў, якія часова знаходзяцца, часовае і пастаянна пражываючых у Рэспубліцы Беларусь, а якія таксама адбываюць у Рэспубліцы Беларусь пакаранне ў выглядзе арышту, пазбаўлення свабоды на пэўны тэрмін, пажыццёвага пазбаўлення свабоды, звесткі аб падставах законнага знаходжання і рэжымах знаходжання ў Рэспубліцы Беларусь прызначаных іншаземцаў, аб месцы іх часовага знаходжання, часовага або пастаяннага пражывання, адбывання адпаведнага пакарання.

Палажэнне аб цэнтральным банку даных уліку іншаземцаў, якія знаходзяцца ў Рэспубліцы Беларусь, зацвярджаецца Саветам Міністраў Рэспублікі Беларусь.

У мэтах ажыццяўлення міграцыйнага кантролю звесткі, якія ўтрымліваюцца ў цэнтральным банку даных уліку іншаземцаў, якія знаходзяцца ў Рэспубліцы Беларусь, даюцца бязвыплатна ў электронным відзе па тэхнічных каналах перадачы даных:

Міністэрству замежных спраў, дыпламатычным прадстаўніцтвам і консульскім установам Рэспублікі Беларусь;

органам унутраных спраў;

органам дзяржаўнай бяспекі;

органам пагранічнай службы;

мытным органам.

Артыкул 62. Міграцыйны кантроль

У мэтах забеспячэння нацыянальнай бяспекі Рэспублікі Беларусь, рэгуляванні міграцыйных патокаў, забеспячэння праў і свабод грамадзян Рэспублікі Беларусь і іншаземцаў, а таксама процідзеяння незаконнай міграцыі органамі ўнутраных спраў ва ўзаемадзеянні з органамі дзяржаўнай бяспекі, органамі пагранічнай службы, мытнымі органамі, Міністэрствам замежных спраў, дыпламатычнымі прадстаўніцтвамі і консульскімі ўстановамі Рэспублікі Беларусь ажыццяўляецца міграцыйны кантроль.

Іншаземцы па патрабаванні службовых асоб органаў унутраных спраў, органаў дзяржаўнай бяспекі, органаў пагранічнай службы, мытных органаў абавязаны прад'яўляць дакумент для выезда за мяжу, другія дакументы, устаноўленыя заканадаўствам, якія пацвярджаюць, што яны ўехалі ў Рэспубліку Беларусь, знаходзяцца ў Рэспубліцы Беларусь, выязджаюць з Рэспублікі Беларусь або ажыццяўляюць транзітны праезд (транзіт) праз тэрыторыю Рэспублікі Беларусь на законных падставах, а таксама даваць тлумачэнні, якія датычацца да іх уезду ў Рэспубліку Беларусь, знаходжанню ў Рэспубліцы Беларусь, выезду з Рэспублікі Беларусь або транзітнаму праезду (транзіту) праз тэрыторыю Рэспублікі Беларусь.

Артыкул 63. Ідэнтыфікацыя асобы іншаземца, які не мае дакумента для выезда за мяжу

У дачыненні іншаземца, які знаходзіцца ў Рэспубліцы Беларусь і не дакумента, які мае для выезда за мяжу, орган унутраных спраў праводзіць ідэнтыфікацыю асобы ў парадку, вызначаным Саветам Міністраў Рэспублікі Беларусь.

Пасля ўстанаўлення асобы іншаземца орган унутраных спраў выдае яму даведку, форма якой зацвярджаецца Саветам Міністраў Рэспублікі Беларусь. Даведка пацвярджае асобу іншаземца да афармлення дакумента для выезда за мяжу або дакумента для выезда з Рэспублікі Беларусь.

ГЛАВА 5
ДЭПАРТАЦЫЯ, ВЫСЫЛКА, ПЕРАДАЧА ІНШАЗЕМЦАЎ ЗАМЕЖНЫМ ДЗЯРЖАВАМ У АДПАВЕДНАСЦІ З МІЖНАРОДНЫМІ ДАГАВОРАМІ РЭСПУБЛІКІ БЕЛАРУСЬ

Артыкул 64. Дэпартацыя

Іншаземец можа падвергнуты дэпартацыі ў выпадках, вызначаных заканадаўчымі актамі, і ў парадку, устаноўленым заканадаўчымі актамі і пастановамі Савета Міністраў Рэспублікі Беларусь.

Артыкул 65. Высылка

Іншаземец можа высланы з Рэспублікі Беларусь у інтарэсах нацыянальнай бяспекі Рэспублікі Беларусь, грамадскага парадку, абароны маральнасці, здароўя насельніцтва, праў і свабод грамадзян Рэспублікі Беларусь і другіх асоб, а таксама пасля вызвалення з арыштнага дома або папраўчай установы, калі ён не можа падвергнуты дэпартацыі.

Рашэнне аб высылцы прымаецца органам унутраных спраў або органам дзяржаўнай бяспекі.

Высылка можа ажыццёўлена шляхам добраахвотнага выезда іншаземца з Рэспублікі Беларусь або ў прымусовым парадку.

Парадак высылкі вызначаецца Саветам Міністраў Рэспублікі Беларусь.

Артыкул 66. Высылка шляхам добраахвотнага выезда

Іншаземец, у дачыненні якога органам унутраных спраў або органам дзяржаўнай бяспекі прынята рашэнне аб высылцы шляхам добраахвотнага выезда, абавязаны ва ўстаноўлены ў рашэнні тэрмін выехаць з Рэспублікі Беларусь.

Артыкул 67. Высылка ў прымусовым парадку

Высылка ў прымусовым парадку ажыццяўляецца, калі:

маюцца падставы меркаваць, што іншаземец можа ўхіліцца ад выканання рашэння аб высылцы шляхам добраахвотнага выезда;

іншаземец не выехаў з Рэспублікі Беларусь у тэрмін, устаноўлены ў рашэнні аб высылцы шляхам добраахвотнага выезда.

Пры прыняцці рашэння аб высылцы ў прымусовым парадку орган унутраных спраў або орган дзяржаўнай бяспекі з санкцыі пракурора прымаюць меры па затрыманні іншаземца на тэрмін, неабходны для высылкі.

Іншаземец, затрыманы ў мэтах забеспячэння выканання рашэння аб высылцы ў прымусовым парадку, змяшчаецца ў цэнтр часовага зместу іншаземцаў, цэнтр ізаляцыі правапарушальнікаў або ізалятар часовага зместу на тэрмін, неабходны для яго высылкі.

Цэнтры часовага зместу іншаземцаў тэрытарыяльных органаў унутраных спраў і органаў пагранічнай службы ствараюцца, рэарганізуюцца і ліквідуюцца па рашэнні адпаведна Міністра ўнутраных спраў і Старшыні Дзяржаўнага пагранічнага камітэта.

Парадак і ўмовы зместу іншаземцаў у цэнтры часовага зместу іншаземцаў, іншыя пытанні функцыянавання цэнтра вызначаюцца Саветам Міністраў Рэспублікі Беларусь.

У дачыненні іншаземца, затрыманага ў мэтах забеспячэння выканання рашэння аб высылцы ў прымусовым парадку, ажыццяўляюцца яго асабісты надгляд, надгляд і адабранне яго рэчаў, дакументаў і грашовых сродкаў.

Артыкул 67¹. Перадача іншаземцаў замежным дзяржавам у адпаведнасці з міжнароднымі дагаворамі Рэспублікі Беларусь, якія рэгулююць пытанні памежнага руху

Іншаземец, які парушыў правілы памежнага руху, устаноўленыя міжнародным дагаворам Рэспублікі Беларусь, рэгулюючым пытанні памежнага руху (далей – міжнародны дагавор аб памежным руху), а таксама іншаземец, у якога адсутнічаюць дакументы, па якім ён уехаў у Рэспубліку Беларусь, могуць быць перададзены замежных дзяржавах у адпаведнасці з міжнароднымі дагаворамі аб памежным руху.

Парадак перадачы іншаземцаў замежным дзяржавам у адпаведнасці з міжнароднымі дагаворамі аб памежным руху вызначаецца Саветам Міністраў Рэспублікі Беларусь.

Артыкул 67². Перадача іншаземцаў замежным дзяржавам у адпаведнасці з міжнароднымі дагаворамі Рэспублікі Беларусь аб рэадмісіі

Іншаземец, які парушыў правілы ўезда ў Рэспубліку Беларусь, або выезда з Рэспублікі Беларусь, або транзітнага праезду (транзіту) праз тэрыторыю Рэспублікі Беларусь або правілы знаходжання ў Рэспубліцы Беларусь, можа перададзены замежнай дзяржаве ў адпаведнасці з міжнародным дагаворам Рэспублікі Беларусь аб рэадмісіі (далей – міжнародны дагавор аб рэадмісіі).

Іншаземец, затрыманы ў мэтах перадачы замежнай дзяржаве ў адпаведнасці з міжнародным дагаворам аб рэадмісіі, змяшчаецца ў цэнтр часовага зместу іншаземцаў, цэнтр ізаляцыі правапарушальнікаў або ізалятар часовага зместу на тэрмін, неабходны для перадачы такога іншаземца замежнай дзяржаве. Рашэнне аб затрыманні такога іншаземца прымаецца органам унутраных спраў або органам пагранічнай службы і санкцыянуецца пракурорам.

У дачыненні іншаземца, затрыманага ў мэтах перадачы замежнай дзяржаве ў адпаведнасці з міжнародным дагаворам аб рэадмісіі, ажыццяўляюцца яго асабісты надгляд, надгляд і адабранне яго рэчаў, дакументаў і грашовых сродкаў.

Артыкул 68. Прыпыненне і спыненне высылкі

Высылка прыпыняецца:

у выпадку звароту іншаземца з хадайніцтвам аб даванні статусу бежанца, дадатковай абароны або сховішча ў Рэспубліцы Беларусь – на тэрмін да прыняцця рашэння па такім хадайніцтве і сканчэння ўстаноўленага заканадаўствам тэрміну для абскарджання прынятага па хадайніцтве рашэння або да ўступлення ў законную сілу рашэння суда аб адмове ў задавальненні скаргі на прынятае па хадайніцтве рашэнне;

па матываваным хадайніцтве органа, які ажыццяўляе аператыўна-вышуковую дзейнасць, або органа, які вядзе крымінальны працэс, у выпадку, калі ў дачыненні іншаземца ажыццяўляецца ідэнтыфікацыя ахвяр гандлю людзьмі, – на тэрмін да спынення ідэнтыфікацыі ахвяр гандлю людзьмі;

па матываваным хадайніцтве органа, які ажыццяўляе аператыўна-вышуковую дзейнасць, або органа, які вядзе крымінальны працэс, у выпадку, калі іншаземец з'яўляецца ахвярай гандлю людзьмі, а аднолькава сведкам па крымінальнай справе аб гандлі людзьмі або злачынстве, звязаным з гандлем людзьмі, арганізацыяй незаконнай міграцыі, або аказвае дапамога органам, якія ажыццяўляюць аператыўна-вышуковую дзейнасць, – на тэрмін да прыняцця рашэння (вынясення прыгавору) па крымінальнай справе ў дачыненні асоб, вінаватых у гандлі людзьмі або здзяйсненні злачынства, звязанага з гандлем людзьмі, арганізацыяй незаконнай міграцыі;

у выпадку, калі іншаземец з'яўляецца падазроным або абвінавачваным па крымінальнай справе, – на тэрмін да спынення крымінальнага праследавання або да ўступлення ў сілу апраўдальнага прыгавору або асуджэння да пакарання, не звязанага з пазбаўленнем свабоды;

у выпадку падачы скаргі на рашэнне аб высылцы – на тэрмін да прыняцця рашэння вышэйстаячым дзяржаўным органам аб адмове ў задавальненні скаргі або да ўступлення ў законную сілу рашэння суда аб адмове ў задавальненні скаргі;

у выпадку напрамку запыту ў дыпламатычнае прадстаўніцтва або консульскую ўстанову дзяржавы грамадзянскай прыналежнасці або звычайнага месца жыхарства іншаземца, які высылаецца аб афармленні яму дакумента для выезда за мяжу – на тэрмін да атрымання дакумента для выезда за мяжу.

Высылка спыняецца ў выпадку:

даванні іншаземцу статусу бежанца, дадатковай абароны або сховішча ў Рэспубліцы Беларусь;

асуджэнні іншаземца да пакарання, звязанага з пазбаўленнем свабоды;

узнікненні прадугледжаныя сапраўдным Законам і іншымі заканадаўчымі актамі абставін, пры якіх іншаземец не можа выдвараны за граніцы Рэспублікі Беларусь;

адсутнасці дзяржавы, якая пагадзілася прыняць іншаземца;

адпадзенні падстаў, па якім было прынята рашэнне аб высылцы;

накладанні на іншаземца адміністрацыйнага спагнання ў выглядзе дэпартацыі.

Артыкул 69. Расходы, звязаныя з высылкай і перадачай іншаземцаў замежным дзяржавам у адпаведнасці з міжнароднымі дагаворамі Рэспублікі Беларусь

Расходы, звязаныя з высылкай, праводзяцца за кошт сродкаў іншаземца або юрыдычнай або фізічнай асобы, у тым ліку індывідуальнага прадпрымальніка, якія хадайнічалі аб уездзе іншаземца ў Рэспубліку Беларусь, яго знаходжанні або пражыванні ў Рэспубліцы Беларусь.

Расходы, звязаныя з перадачай іншаземцаў замежным дзяржавам у адпаведнасці з міжнароднымі дагаворамі аб памежным руху і аб рэадмісіі, праводзяцца за кошт сродкаў гэтых іншаземцаў.

У выпадку, калі пакрыццё выдаткаў за кошт сродкаў асоб, прызначаных у частках першага і другой сапраўднага артыкула, немагчыма, высылка і перадача іншаземцаў замежным дзяржавам у адпаведнасці з міжнароднымі дагаворамі Рэспублікі Беларусь ажыццяўляюцца за кошт сродкаў рэспубліканскага бюджэту.

Артыкул 70. Наступствы дэпартацыі, высылкі або перадачы іншаземцаў замежным дзяржавам у адпаведнасці з міжнароднымі дагаворамі аб рэадмісіі

На падставе спраўджанага рашэння аб дэпартацыі, высылцы або перадачы замежнай дзяржаве ў адпаведнасці з міжнародным дагаворам аб рэадмісіі іншаземец уключаецца ў Спіс асоб, уезд якіх у Рэспубліку Беларусь забаронены або непажаданы.

Дэпартаванаму іншаземцу ўезд у Рэспубліку Беларусь можа забаронены на тэрмін ад шасці месяцаў да пяці гадоў.

Высланаму іншаземцу ўезд у Рэспубліку Беларусь можа забаронены на тэрмін ад шасці месяцаў да дзесяці гадоў.

Реадмиссированному іншаземцу ўезд у Рэспубліку Беларусь можа забаронены на тэрмін ад шасці месяцаў да пяці гадоў.

У выпадку дэпартацыі, высылкі або перадачы замежнай дзяржаве ў адпаведнасці з міжнародным дагаворам аб рэадмісіі іншаземца, уключанага ў Спіс асоб, уезд якіх у Рэспубліку Беларусь забаронены або непажаданы, яму можа вызначаны наяўны тэрмін забароны ўезда ў Рэспубліку Беларусь, калі ён перавышае шэсць месяцаў.

У выпадку дэпартацыі, высылкі або перадачы замежнай дзяржаве ў адпаведнасці з міжнародным дагаворам аб рэадмісіі іншаземца ў яго дакуменце для выезда за мяжу ставіцца адпаведная адзнака. Форма адзнакі і парадак яе прастаўленні вызначаюцца Саветам Міністраў Рэспублікі Беларусь.

ГЛАВА 6
АБСКАРДЖАННЕ АДМІНІСТРАЦЫЙНЫХ І ІНШЫХ РАШЭННЯЎ, ДЗЕЯННЯЎ (БЯЗДЗЕЙНАСЦІ) ДЗЯРЖАЎНЫХ ОРГАНАЎ РЭСПУБЛІКІ БЕЛАРУСЬ

Артыкул 71. Права на абскарджанне адміністрацыйных і іншых рашэнняў, дзеянняў (бяздзейнасці) дзяржаўных органаў Рэспублікі Беларусь

Іншаземцы, а таксама іх прадстаўнікі маюць права на абскарджанне адміністрацыйных і іншых рашэнняў, дзеянняў (бяздзейнасці) дзяржаўных органаў Рэспублікі Беларусь, звязаных з выкананнем сапраўднага Закона, у вышэйстаячы дзяржаўны орган, за выключэннем рашэнняў, звязаных з часовым абмежаваннем права іншаземцаў на выезд з Рэспублікі Беларусь па падставах, прызначаных у абзацах другім, чацвёртым–восьмым часткі першага артыкула 33 сапраўднага Закона, а таксама іншых рашэнняў, звязаных з выкананнем сапраўднага Закона і прынятых у судовым парадку.

Абскарджанне ў судовым парадку адміністрацыйных і іншых рашэнняў, дзеянняў (бяздзейнасці) дзяржаўных органаў Рэспублікі Беларусь, звязаных з выкананнем сапраўднага Закона, за выключэннем рашэнняў, звязаных з часовым абмежаваннем права іншаземцаў на выезд з Рэспублікі Беларусь па падставах, прызначаных у абзацах другім, чацвёртым–восьмым часткі першага артыкула 33 сапраўднага Закона, а таксама іншых рашэнняў, звязаных з выкананнем сапраўднага Закона і прынятых у судовым парадку, ажыццяўляецца ў адпаведнасці з грамадзянскім працэсуальным заканадаўствам пасля абскарджання такіх адміністрацыйных і іншых рашэнняў, дзеянняў (бяздзейнасці) у вышэйстаячы дзяржаўны орган.

Іншаземцы, права на выезд якіх з Рэспублікі Беларусь абмежавана па падставах, прызначаных у абзацах другім, чацвёртым–восьмым часткі першага артыкула 33 сапраўднага Закона, а таксама іншыя зацікаўленыя асобы маюць права на абскарджанне рашэнняў, звязаных з часовым абмежаваннем права іншаземцаў на выезд з Рэспублікі Беларусь, у парадку, устаноўленым крымінальна-працэсуальным, грамадзянскім працэсуальным, гаспадарчым працэсуальным заканадаўствам, заканадаўствам аб выканаўчым вядзенні або заканадаўствам, якое вызначае парадак адміністрацыйнага працэсу.

Рашэнні, звязаныя з выкананнем сапраўднага Закона і прынятыя ў судовым парадку, за выключэннем рашэнняў, прызначаных у частцы трэцяга сапраўднага артыкула, абскарджваюцца ў парадку, устаноўленым грамадзянскім працэсуальным заканадаўствам.

Артыкул 72. Абскарджанне адміністрацыйных і іншых рашэнняў дзяржаўных органаў Рэспублікі Беларусь

Адміністрацыйныя скаргі іншаземцаў або іх прадстаўнікоў на адміністрацыйныя рашэнні дзяржаўных органаў Рэспублікі Беларусь аб адмове ў рэгістрацыі, аб адмове ў прадаўжэнні тэрміну часовага знаходжання ў Рэспубліцы Беларусь, аб адмове ў выдачы дазволу на часовае пражыванне, аб адмове ў выдачы дазволу на пастаяннае пражыванне падаюцца і разглядаюцца ў парадку і тэрміны, устаноўленыя заканадаўчымі актамі.

Скаргі іншаземцаў або іх прадстаўнікоў на рашэнні дзяржаўных органаў Рэспублікі Беларусь аб часовым абмежаванні права іншаземцаў на выезд з Рэспублікі Беларусь па падставах, прызначаных у абзацах дзевятым–дванаццатым часткі першага артыкула 33 сапраўднага Закона, могуць быць пададзены ў вышэйстаячы дзяржаўны орган на працягу года з дня прыняцця такіх рашэнняў.

Скаргі іншаземцаў або іх прадстаўнікоў на рашэнні дзяржаўных органаў Рэспублікі Беларусь аб скарачэнні тэрміну часовага знаходжання ў Рэспубліцы Беларусь, аб ануляванні дазволу на часовае пражыванне, аб ануляванні дазволу на пастаяннае пражыванне могуць быць пададзены ў вышэйстаячы дзяржаўны орган на працягу дзесяці рабочых дзён з дня паведамлення іншаземцаў аб прынятых рашэннях.

Скаргі іншаземцаў або іх прадстаўнікоў на рашэнні дзяржаўных органаў Рэспублікі Беларусь аб высылцы могуць быць пададзены ў вышэйстаячы дзяржаўны орган на працягу пяці рабочых дзён з дня паведамлення іншаземцаў аб прынятых рашэннях.

Скаргі іншаземцаў або іх прадстаўнікоў на рашэнні, прызначаныя ў частках другім і трэцяга сапраўднага артыкула, разглядаюцца ў месячны тэрмін з дня іх паступлення ў вышэйстаячы дзяржаўны орган.

Скаргі іншаземцаў або іх прадстаўнікоў на рашэнні дзяржаўных органаў Рэспублікі Беларусь аб высылцы разглядаюцца на працягу дзесяці рабочых дзён з дня іх паступлення ў вышэйстаячы дзяржаўны орган.

Орган, які разглядае скаргу, мець права вярнуць тэрмін падачы скаргі ў выпадку пропуска такога тэрміну па ўважлівай прычыне (цяжкае захворванне, працяглая камандзіроўка і другое).

Артыкул 72¹. Паведамленне аб прынятым рашэнні па скарзе. Уступленне ў сілу рашэння па скарзе

Рашэння па скаргах, прызначаных у артыкуле 72 сапраўднага Закона, выдаюцца асобам, якія падалі скаргі, або накіроўваюцца па пошце або ў выглядзе электроннага дакумента не пазней пяці рабочых дзён з дня прыняцця такіх рашэнняў.

Рашэнні па скаргах, прызначаных у артыкуле 72 сапраўднага Закона, уступаюць у сілу з дня іх прыняцця, калі іншае не вызначана заканадаўчымі актамі.

У выпадку напрамку рашэнняў па скаргах, прызначаных у артыкуле 72 сапраўднага Закона, па пошце або ў выглядзе электроннага дакумента іншаземцы лічацца паведамленымі аб прынятых рашэннях па сканчэнні трох сутак з дня напрамку такіх рашэнняў.

ГЛАВА 7
ЗАКЛЮЧНЫЯ ПАЛАЖЭННІ

Артыкул 73. Унясенне змяненняў і дапаўненняў у некаторыя законы Рэспублікі Беларусь

1. Унесці ў Крымінальна-працэсуальны кодэкс Рэспублікі Беларусь ад 16 ліпеня 1999 года (Нацыянальны рэестр прававых актаў Рэспублікі Беларусь, 2000 г., № 77-78, 2/71; 2008 г., № 14, 2/1412) наступныя змяненні і дапаўненне:

1.1. частка 2 артыкула 115 выкласці ў наступнай рэдакцыі:

«2. Аб затрыманні замежнага грамадзяніна або асобы без грамадзянства орган, які вядзе крымінальны працэс і які ажыццявіў затрыманне, па патрабаванні замежнага грамадзяніна або асобы без грамадзянства паведамляе ў Міністэрства замежных спраў Рэспублікі Беларусь не пазней адных сутак з моманту затрымання для паведамлення дыпламатычнага прадстаўніцтва або консульскай установы дзяржавы грамадзянскай прыналежнасці або звычайнага месца жыхарства затрыманых замежнага грамадзяніна або асобы без грамадзянства.»;

1.2. артыкул 125 дапоўніць часткай 5 наступнага зместу:

«5. Аб прымяненні меры стрымання ў выглядзе дамашняга арышту ў дачыненні замежнага грамадзяніна або асобы без грамадзянства орган, які вядзе крымінальны працэс, паведамляе ў Міністэрства замежных спраў Рэспублікі Беларусь па патрабаванні замежнага грамадзяніна або асобы без грамадзянства не пазней адных сутак з моманту прымянення меры стрымання ў выглядзе дамашняга арышту для паведамлення дыпламатычнага прадстаўніцтва або консульскай установы дзяржавы грамадзянскай прыналежнасці або звычайнага месца жыхарства зняволеных пад дамашні арышт замежнага грамадзяніна або асобы без грамадзянства.»;

1.3. частка 8 артыкула 126 выкласці ў наступнай рэдакцыі:

«8. Аб прымяненні меры стрымання ў выглядзе заключэння пад варту орган крымінальнага праследавання або суд абавязаны паведаміць асоб, прызначаных у частцы 1 артыкула 115 сапраўднага Кодэкса, а таксама пры прымяненні гэтае меры стрымання ў дачыненні асоб, дзеці якіх застаюцца без апекі бацькоў, – не пазней наступнага дня пасля прыняцця прызначанага рашэння паведаміць кіраванне (аддзел) адукацыі раённага, гарадскога выканаўчага камітэта, мясцовай адміністрацыі раёна ў горадзе па месцы жыхарства гэтых асоб для забеспячэння дзяржаўнай абароны дзяцей, пры прымяненні гэтае меры стрымання ў дачыненні пенсіянера – паведаміць орган, які выплачвае яму пенсію, пры прымяненні гэтае меры стрымання ў дачыненні замежнага грамадзяніна або асобы без грамадзянства – па патрабаванні замежнага грамадзяніна або асобы без грамадзянства паведаміць аб гэтым у Міністэрства замежных спраў Рэспублікі Беларусь не пазней адных сутак з моманту прымянення меры стрымання ў выглядзе заключэння пад варту для паведамлення дыпламатычнага прадстаўніцтва або консульскай установы дзяржавы грамадзянскай прыналежнасці або звычайнага месца жыхарства зняволеных пад варту замежнага грамадзяніна або асобы без грамадзянства.».

2. Унесці ў Закон Рэспублікі Беларусь ад 1 жніўня 2002 года «Аб грамадзянстве Рэспублікі Беларусь» (Нацыянальны рэестр прававых актаў Рэспублікі Беларусь, 2002 г., № 88, 2/885; 2006 г., № 106, 2/1231) наступныя змяненні і дапаўненні:

2.1. у частцы першага артыкула 7 слова «змянення грамадзянства мужоў» замяніць словамі «набыцця мужамі грамадзянства Рэспублікі Беларусь або яго спыненні»;

2.2. частка першую артыкула 9 пасля слова «грамадзянству» дапоўніць словамі «(падданству) (далей, калі не прызначана іншае, – грамадзянства)»;

2.3. абзац чацвёрты часткі першага артыкула 13 пасля слоў «дзяржавы, грамадзянамі» дапоўніць словам «(падданымі)»;

2.4. у артыкуле 14:

у частцы першай:

абзац другі выкласці ў наступнай рэдакцыі:

«выконвае і паважае Канстытуцыю Рэспублікі Беларусь, іншыя акты заканадаўства Рэспублікі Беларусь, бярэ на сябе абавязацельства ў далейшым выконваць і паважаць Канстытуцыю Рэспублікі Беларусь і іншыя акты заканадаўства Рэспублікі Беларусь;»;

абзац пяты выкласці ў наступнай рэдакцыі:

«мае законная крыніца атрымання даходаў, якія забяспечваюць яму і непрацаздольным членам, якія знаходзяцца на яго ўтрыманні сям'і пражытачны мінімум, устаноўлены ў Рэспубліцы Беларусь;»;

у частцы другой словы «прызнаныя бежанцамі ў парадку, устаноўленым заканадаўствам Рэспублікі Беларусь» і «прызнання іх бежанцамі» замяніць адпаведна словамі «якімі дадзены статус бежанца ў Рэспубліцы Беларусь» і «давання ім статусу бежанца»;

2.5. у артыкуле 16:

у назве артыкула слова «адхілення» замяніць словамі «адмовы ў разглядзе»;

у абзацы першым слова «адхіляецца» замяніць словамі «не разглядаецца»;

з абзаца трэцяга слова «цяжкага або адмыслова цяжкага» выключыць;

пасля абзаца шостага дапоўніць артыкул абзацам наступнага зместу:

«шматразова (тры і болей разу) прыцягвалася да адміністрацыйнай адказнасці на тэрыторыі Рэспублікі Беларусь, – да сканчэння тэрміну, па заканчэнні якога яно лічыцца якія не падвяргаліся адміністрацыйным спагнанні;»;

абзацы сёмай і восьмай лічыць адпаведна абзацамі восьмым і дзевятым;

дапоўніць артыкул часткай другой наступнага зместу:

«Пры наяўнасці падстаў, прадугледжаных часткай першага сапраўднага артыкула, заява аб набыцці грамадзянства Рэспублікі Беларусь вяртаецца з усімі прадстаўленымі матэрыяламі без разгляду.»;

2.6. артыкул 18 выкласці ў наступнай рэдакцыі:

Грамадзянін Рэспублікі Беларусь, які дасягнуў 18-летнего ўзросту, мець права звярнуцца з заявай аб выхадзе з грамадзянства Рэспублікі Беларусь.

Грамадзяніну Рэспублікі Беларусь, які не дасягнуў 18-летнего ўзросту, выхад з грамадзянства Рэспублікі Беларусь можа вырашаны па заяве бацькаў (адзінага бацькі).

Выхад з грамадзянства Рэспублікі Беларусь ажыццяўляецца ў парадку, устаноўленым Прэзідэнтам Рэспублікі Беларусь, і пры адсутнасці падстаў, прадугледжаных артыкулам 20 сапраўднага Закона.»;

2.7. абзац трэці артыкула 20 пасля слоў «Рэспублікай Беларусь, яе» дапоўніць словамі «адміністрацыйна-тэрытарыяльнымі адзінкамі,»;

2.8. у артыкуле 22:

частка другую выключыць;

частку трэцюю лічыць часткай другой;

2.9. з часткі трэцяга артыкула 23 слова «ва ўзросце да 16 гадоў» выключыць;

2.10. з артыкула 26 другая прапанова выключыць;

2.11. абзац другі артыкула 31, абзац другі артыкула 32, назва і частка трэцюю артыкула 34, назва главы 8, артыкула 37 і 38 пасля слова «грамадзянства» дапоўніць словамі «Рэспублікі Беларусь»;

2.12. у артыкуле 33:

назва артыкулы і частка трэцюю пасля слова «грамадзянства» дапоўніць словамі «Рэспублікі Беларусь»;

частку другую пасля слоў «па пытаннях грамадзянства» дапоўніць словамі «Рэспублікі Беларусь».

Артыкул 74. Прызнанне страціўшымі сілу некаторых заканадаўчых актаў Рэспублікі Беларусь і іх асобных палажэнняў

Прызнаць страціўшымі сілу:

Закон Рэспублікі Беларусь ад 3 чэрвеня 1993 года «Аб прававым палажэнні замежных грамадзян і асоб без грамадзянства ў Рэспубліцы Беларусь» (Ведамасцi Вярхоўнага Савета Рэспублiкi Беларусь, 1993 г., № 21, арт. 250);

постаццю 1 Закона Рэспублікі Беларусь ад 18 ліпеня 2000 года «Аб унясенні змяненняў і дапаўненняў у некаторыя заканадаўчыя акты Рэспублікі Беларусь» (Нацыянальны рэестр прававых актаў Рэспублікі Беларусь, 2000 г., № 73, 2/197);

Закон Рэспублікі Беларусь ад 4 студзеня 2003 года «Аб унясенні змяненняў і дапаўненняў у некаторыя заканадаўчыя акты Рэспублікі Беларусь у сувязі з далучэннем Рэспублікі Беларусь да Канвенцыі аб статусе бежанцаў і Пратаколу, які дакранаецца статусу бежанцаў» (Нацыянальны рэестр прававых актаў Рэспублікі Беларусь, 2003 г., № 8, 2/927);

Закон Рэспублікі Беларусь ад 19 ліпеня 2005 года «Аб унясенні змяненняў і дапаўненняў у Закон Рэспублікі Беларусь «Аб прававым палажэнні замежных грамадзян і асоб без грамадзянства ў Рэспубліцы Беларусь» (Нацыянальны рэестр прававых актаў Рэспублікі Беларусь, 2005 г., № 121, 2/1138);

постаццю 6 Закона Рэспублікі Беларусь ад 26 снежня 2007 года «Аб унясенні змяненняў і дапаўненняў у некаторыя заканадаўчыя акты Рэспублікі Беларусь і прызнанні страціўшымі сілу некаторых заканадаўчых актаў Рэспублікі Беларусь і асобных палажэнняў законаў Рэспублікі Беларусь па пытаннях страхавання» (Нацыянальны рэестр прававых актаў Рэспублікі Беларусь, 2007 г., № 305, 2/1397);

абзац чацвёрты артыкула 56 Закона Рэспублікі Беларусь ад 23 чэрвеня 2008 года «Аб даванні замежным грамадзянам і асобам без грамадзянства статусу бежанца, дадатковай і часовай абароны ў Рэспубліцы Беларусь» (Нацыянальны рэестр прававых актаў Рэспублікі Беларусь, 2008 г., № 158, 2/1451);

Пастанова Вярхоўнага Савета Рэспублікі Беларусь ад 3 чэрвеня 1993 года «Аб увядзенні ў дзеянне Закону Рэспублікі Беларусь «Аб прававым палажэнні замежных грамадзян і асоб без грамадзянства ў Рэспубліцы Беларусь» (Ведамасцi Вярхоўнага Савета Рэспублiкi Беларусь, 1993 г., № 21, арт. 251).

Артыкул 75. Меры па рэалізацыі палажэнняў сапраўднага Закона

Савету Міністраў Рэспублікі Беларусь у шасцімесячны тэрмін:

сумесна з Нацыянальным цэнтрам заканадаўства і прававых даследаванняў Рэспублікі Беларусь падрыхтаваць і ўнесці ў вызначаным парадку прапановы па прывядзенні заканадаўчых актаў Рэспублікі Беларусь у адпаведнасць з сапраўдным Законам;

прывесці рашэнні Урада Рэспублікі Беларусь у адпаведнасць з сапраўдным Законам;

забяспечыць прывядзенне рэспубліканскімі органамі дзяржаўнага кіравання, падпарадкаванымі Ураду Рэспублікі Беларусь, іх нарматыўных прававых актаў у адпаведнасць з сапраўдным Законам;

прыняць іншыя меры, неабходныя для рэалізацыі палажэнняў сапраўднага Закона.

Артыкул 76. Уступленне ў сілу сапраўднага Закона

Сапраўдны Закон уступае ў сілу праз шэсць месяцаў пасля яго афіцыйнага апублікавання, за выключэннем сапраўднага артыкула і артыкулы 75, якія ўступаюць у сілу з дня афіцыйнага апублікавання сапраўднага Закона.

 

Прэзідэнт Рэспублікі Беларусь

А.Лукашэнка